Μεγάλωσα στα παιδικά μου χρόνια με Πόντιους.Έμεινα στο ίδιο σπίτι με ανθρώπους από τις χαμένες
πατρίδες και έμαθα την ιστορία τους και τον ξεριζωμό τους! Όσα άκουγα τότε ,έμοιαζαν σαν παραμύθι
με ωραία αρχή και τραγικό τέλος!Ιστορίες ενός ταλαιπωρημένου λαού,που όμως είχε μάθει να γελά,και
στον πόνο ακόμα!Και τι δεν άκουσα από αυτούς τους ανθρώπους και τι δεν έμαθα!!Χορούς,τραγούδια,
παραδόσεις,μαγειρέματα,και πολλά ανέκδοτα,και τους ευχαριστώ μέχρι και σήμερα
Η πανάρχαια παρουσία,αυτού του λαού στα εδάφη του Έυξεινου Πόντου,χάνεται μέσα στο μύθο της
Αργοναυτικής Εκστρατείας!Για πολλά χρόνια οι Έλληνες του Πόντου,έζησαν και μεγαλούργησαν,ρίζω
σαν και πλούτισαν,μορφώθηκαν και δημιούργησαν τον Ποντιακό Ελληνισμό, ο οποίος υπήρξε αξεπέ
ραστος! ¨ομως τους ζήλεψαν οι βάρβαροι και θέλησαν να ανακόψουν την πρόοδό τους,να σβήσουντην
ιστορία τους,να τους ξεκάνουν όλους!Στίφη βαρβάρων, εχθρικά και πολεμοχαρή,προσπάθησαν να ξεκ
ληρήσουν ,αυτόν τον ευλογημένο λαό,να διαγράψουν τον πολιτισμό και την δόξα τους και να τους αρ
πάξουν τα εύφορα εδάφη τους!
Αν και ακρίτες και μαχητές οι Πόντιοι,βρέθηκαν στου χάρου την σκιά,και δοκιμάσθηκαν από χρό
νια δύσκολα και δίσεκτα!Πάνω στην ευλογημένη αυτήν γη ,που ήτα το καμάρι του Ελληνισμού,απλώ
θηκε η σκιά του θανάτου και του τρόμου,της αγωνίας και της βαρβαρότητας,της βίας και τουεξευτελισ
μου.Παντού στήθηκε ο θάνατος και η συμφορά!Σφαγές και λεηλασίες,κρεμάλες και ατιμώσεις,αρπαγι
ές και πυρκαγιές εξισλαμισμός και παιδομάζωμα,διώξιμο από τον τόπο τους!
Μια λαίλαπα,που τα πήρε όλα ,ακόμα και τις ψυχές τους.,ένα τσουνάμι,που δεν άφησε τίποτα όρθιο
και δεν ήταν από την θάλασσα,αλλά από ανθρώπους που ήθελαν να ξεκληρίσουνε τον Πόντο! Και ο πό
νος αυτών των ανθρώπων,δεν είχε τέλος! Όσοι απέμειναν κυνηγημένοι και κατατρεγμένοι ανήμποροι,
και σακατεμένοι,πολλοί χωρίς τις οικογένειεςέφυγαν από την Πατρίδα τους για το άγνωστο,και με πίσ
τη στο Θεό,κουβαλώντας κρυφά στα στήθια τους τις εικόνες που λάτρευαν,εφτασαν σε άλλους τόπους
και μαζί τους κουβάλησαν και τις παραδόσεις τους ,τα τραγούδια τους τους χορούς και τους θρύλους
της Πατρίδας τους και οι περισσότεροι από αυτούς έφτασαν στην μητέρα Ελλάδα!
Ξεριζωμένοι ,ταλαιπωρημένοι,μα χριστιανοί!Πεισματάρηδες και δουλευταράδες,δεν ξέχασαν ποτέ τους ,τις χαμένες Πατρίδες ,και γι'αυτό όπου και αν κατοίκησαν,έδωσαν τα ονόματα των περιοχών του Πόντου για να μην ξεχάσουν ποτέ τον μεγάλο ξεριζωμό και τον τόπο τους!Για την γενοκτονία των πον
τίων έγραψαν και θα γράψουν πολλοί,πιο ειδικοί από μένα! Εγώ μια απλή σκιαγρφία μόνον,θέλησα να δώσω,γιατί δεν μπόρεσα ποτέ να ξεχάσω ,όσα άκουσα μικρή από τους φίλους μου τους Πόντιους!Θέλω ακόμα να δηλώσω ότι η γενοκτονία των Ποντίων ,δεν πρέπει να τιμάται,μόνο μια φορά τον χρό
νο,αλλά πάντοτε,γιατί είναι το παρελθόν μας ο Ποντιακός Ελληνισμός,είναι οι παραδόσεις μας και αυ
τή η τραγωδία απαιτεί ιστορική δικαίωση! Ασ περπατήσουμε λοιπόν όλοι μαζί Πόντιοι και μη στα μο
νοπάτια της μνήμης τους και ας μάθουμε την πραγματική τους Ιστορία! Γιατί όποιος λησμονεί την Ιστο
ρία του ,λησμονεί τον ίδιο του τον εαυτό και είναι καταδικασμένος σε αφανισμό! ¨οτι είμαστε σήμερα το οφείλουμε στο Χθες!!!!!
