Κουβέντες γλυκές από ένα φίλο Ποιητή απότην Ιαπωνία

Τα λόγια σου με γλύκαναν
και οι ευχές σου όλες!
Νάναι στρωμένη η στράτα σου,
μετου Μαγιού τις βιόλες!
Πάντα γλυκιά νάναι η φωνή,
να τραγουδούν τα χείλη!
Και πάντα νάχεις στην καρδιά
τα λούλουδα του Απρίλη!

Είναι λόγια ξεχωριστά που εγώ δεν
μπορώ να ξεχάσω,αφού μου τα έγραψε
ένας φίλος που κατάλαβε το ταλέντο
μου στην ποίηση!!!!

ΘΑ ΖΩΓΡΑΦΙΣΩ

Θα ζωγραφίσω την ζωή μου σε καμβά,
θα βάλω χρώμα πορφυρό να κοκκινίζει!
Και την αγάπη μου θα γράψω,με χαρά,
να ξαναδείς ποιός τη ζωή μου την ρυθμίζει!

Θα ζωγραφίσω τα όνειρά μου,σε καμβά,
να έχουν χρώμα ζωηρό ,έτσι το θέλω!
Θάμαστε επάνω στον καμβά με αγκαλιά,
θα σου φωνάζω σ'αγαπώ,θα σε προσέχω!

θα ζωγραφίσω,τη δική μας γειτονιά.
όλα τα χρόνια που περάσαμε οι δυό μας!
Τα πρωινά ,που παίζαμε όλοι σαν παιδιά,
Τις Κυριακές,μα και τα γέλια, στο στενό μας!!!

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ Ο ΒΟΡΡΙΑΣ

Έχω κρεμάσει στο μπαλκόνι
ένα μαντήλι!!
Να το φυσάει ο νοτιάς και ο βορριάς!
Για να νομίζεις είμαι εδώ και
περιμένω,
να ξανακούσω με χαρά, να τραγουδάς!

Ποιός είναι αλήθεια ο άνεμος,
που σέχει παρασύρει?
Και όλα τα φύλλα της καρδιάς,
μακριά, τάχει σκορπίσει?

Μέρες και νύχτες ,ένα ρεύμα
με χτυπάει!
και το μαντήλι, το τινάζει
ο βορριάς!
κανείς δεν ξέρει ,που ο αγέρας
μέχει πάει,
μπορεί σε μέρη, που φυσά πάντα
νοτιάς!!!!