Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ

Εμοιαζε πλοίο δυνατό,με το όνομα Ελλάδα,
και σε μεγάλες θάλασσες έφευγε,μακριά
Έψαχνε πάντοτε στο χθες και το αναζητούσε
στο αύριο και στο προχθές,με δυνατά φτερά!!

Πάντα προχώραγε βαθυά σε κύματα αφρισμένα
με τον γαλάζιο ουρανό,κατάρτι στα ανοιχτά,
και είχε για καπετάνιο της,το λαμπερό της ήλιο,
στιγμές από το παρελθόν και αμέτρητα νησιά!!

Μα τώρα όλα άλλαξαν,βούλιαξε το καράβι,
και η σιδερένια άγκυρα, έχει σαπίσει πια,
κάποιοι τον ήλιο έσβησανκαι πήραν το τιμόνι
τη χώρα μας την μάδησαν δεν έχει πια φτερά!!!!

ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ

Τα μεταξένια μου φτερά είχα φορέσει
και ένα ακράτητο παλμό στον πηγαιμό,
με το ασημένιο το κλειδί,μέσα στην τσέπη,
να ανόιξω πόρτα, εκεί ψηλά στον ουρανό!

Ήταν η μόνη αποσκευή που είχα μαζί μου,
και ένας πόθος για να φτάσω πιο ψηλά,
να βρώ φεγγάρι να φωτίσω την ζωή μου
όμως τα βρήκα, όλα εκεί πολύ κλειστά

Μα είναι πάντα τα φεγγάρια φλογισμένα
δεν έχουν πόρτες να τα ανοίξεις με κλειδιά,
πίσω από πέργολες καλά είναι φυλαγμένα
θέλει σπουδές και όχι σπουδή, να πας μπροστά!

Για τον πονόλαιμο

Μια απλή συνταγή από το τετράδιο της γιαγιάς

Όταν σας πονά ο λαιμός και δεν μπορείτε να καταπιείτε το φαγητό σας, η ακόμα και την σούπα σας κάντε το εξής πρακτικό με υλικά που υπάρχουν στην κουζίνα σας!
Μέσα σε ένα μπρίκι να βάλετε τον χυμό από ένα μεγάλο λεμόνι, μία κουταλιά  ζάχαρη, και μία κουταλιά μέλι, και να τα ζεστάνετε σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να ενσωματωθούν πολύ καλά! αυτό το υγρό να το πίνετε όσο πιο ζεστό μπορείτε και καλή ανάρρωση! Σας τα γράφω όπως τα έγραφε η πεθερά μου στο τετράδιό της,!!!!!

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΜΑΝΑ

         Μάνα!
Δεν σούγραψα ποτέ μου, ένα γράμμα,
δεν σούφερα ένα δώρο, στη γιορτή,
γι'αυτό είμαι βουτηγμένος μεσ'το κλάμα,
γι'αυτό σε αναζητώ, στην προσευχή!!

Που είσαι να σε βρω να σε ρωτήσω!
για πράγματα πολλά που με πονούν,
και θέλω τώρα πια να σου μιλήσω,
για όνειρα που έκανες, να ρθουν!!..

Να μάθω για τους πόνους,της ψυχής σου
που πάντα τους κρατούσες  μακριά,
να ακούσω και τους αναστεναγμούς σου
που κράταγες βαθυά  μεσ'την καρδιά!!

Μάνα
Θα ήθελα μαζί σου,να  μιλήσω,
και να σου πω το πόσο σ'αγαπώ,
να ακούω να μουλες για τη ζωή σου,
και να σου πω αργά πως σ'αγαπώ!!

Μεγάλωσα ,μπορώ να καταλάβω
κουβέντες που μου έλεγες εσύ,
για όνειρα που είχες στην καρδιά σου
και ήταν κλειδωμένα στην ψυχή!...

Και αν πέρασαν τα χρόνια θα θυμάμαι
τα λόγια  σου ,που είχανε σκοπό,
τα δάκρυα με πνίγουν, δεν κοιμάμαι,
και θέλω να φωνάξω , σ' αγαπώ!!!!.