ΣΑΝ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΠΟΥ Σ' ΕΙΔΑ

Σε έχω πάντα, μέσα στην καρδιά μου,
και ας είσαι μακριά και δεν μπορώ,
να σκέφτομαι μαζί σου τα όνειρά μου,
να μην τολμάω, να φωνάξω σ'αγαπώ!!!

Όλοι μου λεν, πρέπει να σε ξεχάσω,
να σχίσω την φωτογραφία που κρατώ,
μονάχη μου ,να ξέρω θα περάσω,
και μόνη να βρεθώ, σ'άλλο σταθμό!!!

Μακάρι να μπορούσα να το κάνω,
ποτέ για σένα, ξανά να μη ρωτώ,
που είσαι και που μένεις να προλάβω,
τα μάτια σου τα γκρίζα,μήπως δω!!!

Σαν πέρασαν τα χρόνια κάπου σ'είδα
να περπατάς μονάχος στη βροχή,
στα μάτια σου ,όμως είδα καταιγίδα
κατάλαβα και κρύωσε η ψυχή!!!!!!

ΣΑΝ ΑΛΛΗ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΘΥΣΙΑΖΟΥΝ

Βαδίζομαι στο άγνωστο όλοι χωρίς ελπίδα,
κατάμαυρα τα σύννεφα σκεπάζουν την Πατρίδα!
Για μας οι ξένοι συζητούν, χωρίς να μας ρωτούνε,
όλοι τους να μας σώσουνε λένε πως προσπαθούνε!!

Για μας αποφασίζουνε, χωρίς να μας ρωτήσουν,
χωρίς εμάς το μέλον μας,άλλοι προγραμματίζουν!
Ακούμε ,για κουρέματα και για χρεοκοπία,
Δράμα με γέλιο  έγινε ,αυτή η Ιστορία!!!!

Το πρόβλημά μας ,έγνε πρόβλημα του Πλανήτη
πόλεμος οικονομικός ,χωρίς να ανοίξει μύτη!
Και από την σωτηρία μας και άλλοι θα σωθούνε
για την θυσία τα αρνιά ,θα πρέπει να βρεθούνε!!

Σαν άλλη Ιφιγένεια ,την χώρα θυσιάζουν,
σκληροί, χωρίς αισθήματα,το κέρος τους κοιτάζουν!

ΔΕΝ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ¨ΑΛΛΟ

Μας φέρανε τους ξένους να μας σώσουν
και μπήκαν στου σπιτιού μας την φωλιά!
Μας λήστεψαν ,για να μας ξαλαφρώσουν,
μας πέταξαν ,σε ξένη αγκαλιά!!!
Μας  κλέψαν του ονείρου  τα φεγγάρια,
μας πέταξαν,την πείνα  στην ποδιά!
Μας είπαν για χαρά σας πολλικάρια,
να φύγητε ξανά ,για Λειβαδιά!!!!!

Μας πήρανε του ήλιου τις ακτίνες,
μας κάρφωσαν μαχαίρι στην καρδιά!
Μας έσβησαν τελείως τις ελπίδες,
και τίποτα δεν απομένει πια!!!!
Μας βούλιαξαν ,για να μας ανορθώσουν,
μας βάλανε θηλιά και στο λαιμό!
Μας έσβησαν ,για να μας διορθώσουν,
μας σταύρωσαν αυτοί, σαν το Χριστό!

Μας φέρανε στο χείλος της Αβήσσου,
μας σπρώχνουνε ,να πέσουμε σ'αυτή!
Δεν έχουμε κλειδιά του Παραδείσου,
στην κόλαση θα πάνε ,πρώτα αυτοί!
Στο τέλος, η ψυχή μας θα νικήσει,
θα μείνει όρθια στην λύσσα του Βορριά!
Θα είναι αυτή ,που θα μας αναστήσει,
για να ανθίσουνε και πάλι τα κλαδιά!!1