Στα παιδικά μου όνειρα,
πάντα τα μάτια κλείνω
τι κι'αν υπάρχουνε στιγμές
που η μελαγχολία,
φέρνει σιωπές μεσ΄την καρδιά
με της ψυχής τα πλοία?
Την πόρτα έχω ανοιχτή
πάντα τα μάτια κλείνω
τι κι'αν υπάρχουνε στιγμές
που η μελαγχολία,
φέρνει σιωπές μεσ΄την καρδιά
με της ψυχής τα πλοία?
Την πόρτα έχω ανοιχτή
και όποιος θέλει εκεί να μπει,
θα γίνει διαβατάρης!
Μεσ'της αγάπης τα στενά
που στην ψυχή θα ανάψουν
και σε ατέλειωτες νυχτιές,
τα όνειρα θα θάψουν!!
Στα παιδικά μου όνειρα,
πάντα ξαναγυρίζω,
τα μεταξένια μου φτερά,
φοράω να πετώ!
Πηγαίνω προς τον ουρανό,
να ανοίξω τα φεγγάρια,
να ξαναβρώ τα όνειρα,
στα φωτεινά ,τα βράδια!!