*Για να μαθαίνουν οι νεότεροι την πρακτική σοφία των προηγουμένων γενεών.
Ο Ηλιος παντρέυτηκε την σελήνη και την αγαπούσε πολύ. Όμως την ζήλευε και δεν την άφηνε ποτέ να βγει έξω από το παλάτι τους. Αλλά εκείνη ήθελε να βγαίνει και περίμενε πότε θα πάει εκείνος στο κηνύγι για να μπορέσει να ξεφύγει. Έτσι όταν ο ήλιος πέρναγε πίσω από το βουνό και δεν φαινόταν πια οι ακτίνες του, τότε η σελήνη έβαζε το πέπλο της και έβγαινε κρυφά να χαρεί τον κόσμο. Μα όταν ο ήλιος γύριζε από το κηνύγι του και έστελνε τις λαμπερές του ακτίνες, εκείνη πήγαινε στο παλάτι τους και έτσι ζούσαν πάντα καλά.
ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΦΕΓΓΑΡΙ
Ο Ήλιος επαντρέυτηκε και πήρε το φεγγάρι
Και κάλεσε στο γάμο του συμπέθερους τα αστέρια.
Τα σύννεφά τους έστρωσε ,στρώματα να καθήσουν
και έβαλε προσκέφαλο ,τις ράχες να ακουμπήσουν.
Και για τραπέζια έβαλε απ΄τους κάμπους τα λουλούδια
Τους έβαλε φαί να φαν, κρέατα από μοσχάρια
κρασί τους έδοσε να πιούν, θάλασσες και ποτάμια.
Μα απ'όλα τα άστρα του ουρανού ο αυγερινός δεν ήρθε
Και μόνο στο ξημέρωμα ο Αυγερινός εφάνει.
Φέρνει τον ύπνο ζωντανό στα νιόγαμπρα πισκέσι
Φέρνει και στους συμπέθερους λυχνάρι, να τους φέξει
Να φύγουν για τα σπίτια τους, τα νιόγαμπρα, νυστάζουν!
Το ποίημα έχει μεταφορική σημασία!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου