Ποίημα από το βιβλιο ΕΡΩΤΙΚΟΣ ΜΑΙΟΣ της Αμφικτιονίας Ελληνισμού Βορείου Ελλάδος
Αποσκευή
Στην αγκαλιά μου το βιολί
Το δαντελένιο
Και έναν ψέυτικο μισόσβηστο φακό
Και είχα στα χέρια ένα κλειδί
φρεσκοκομμένο
Μια πόρτα να'χα μια αγάπη να χωθώ.
Πάθος η μόνη αποσκευή
Μεσ το ταγάρι
Και ερμητικά το εμείς και εσύ και εγώ κλειστό.
Δεν έχουν πόρτες τα φεγγάρια τα κρυμμένα
Διάλεξες λάθος τα ασημένια τα κλειδιά
Πίσω απο πέργκολες καλά είναι φυλαγμένα
Θέλεις σπουδές και όχι σπουδή, για τα βιολιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου