Ήρθες και μ' ανασκάλεψες, το φάκελο της μνήμης
και απ' το σεντούκι μου, του χθες ζωντάνεψες σελίδες.
Είχες φυλάξει το κλειδί, που σου έδωσα να φύγεις,
ήρθες και μου ξανάφερες καινούργιες καταιγίδες!
Ζητούσες πάντα να βρεθείς μακριά με τα φτερά σου,
αλλά κρατούσες το κλειδί, που ήτανε της καρδιάς σου!
Ήρθες ξανά και μούφερες, τις μνήμες τις παλιές,
αυτές που χρόνια η σκέψη μου τις κράταγε θολές!
Μνήμες που χρόνια η καρδιά ήθελε να ξεχάσει,
αλλά εσύ με το κλειδί, την πόρτα είχες περάσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου