Δεν ήταν γόνομη η γραμμή,
σ'αυτό μας το ταξίδι,
και έρημη ήταν η ακτή,
σαν φτάσαμε εκεί!!!
Άφωνη ήταν η κραυγή,
δεν έβγαινε,απ'τα στήθη,
ήταν λυπητερή η στιγμή
αγάπη μου χρυσή!!!
Στέρεψε πάλι η πηγή,
στο ίδιο μας ταξίδι,
ήταν πηγή που δρόσιζε,
παντοτινά τα χείλη!
Δεν ήταν γόνιμη η γραμμή,
μα είχαμε ένα μαντήλι,
τα δάκρυα να σκουπίζουμε,
πάλι απ'την αρχή!!!!
Έσβησε η αγάπη μας,
και η ζωή για μας,
χάθηκε γρήγορα η γραμμή,
άγονη ήταν σε μας!!
Κόπηκε εκείνη η χορδή,
που έδενε την αγάπη,
δεν ήταν τόσο φλογερή ,
δεν ήτανε μεγάλη!
Τώρα δεν είμαστε μαζί,
σκορπίσαν τα όνειρά μας,
ήτανε άγονη η γραμμή,
και άδεια η αγκαλιά μας!
σ'αυτό μας το ταξίδι,
και έρημη ήταν η ακτή,
σαν φτάσαμε εκεί!!!
Άφωνη ήταν η κραυγή,
δεν έβγαινε,απ'τα στήθη,
ήταν λυπητερή η στιγμή
αγάπη μου χρυσή!!!
Στέρεψε πάλι η πηγή,
στο ίδιο μας ταξίδι,
ήταν πηγή που δρόσιζε,
παντοτινά τα χείλη!
Δεν ήταν γόνιμη η γραμμή,
μα είχαμε ένα μαντήλι,
τα δάκρυα να σκουπίζουμε,
πάλι απ'την αρχή!!!!
Έσβησε η αγάπη μας,
και η ζωή για μας,
χάθηκε γρήγορα η γραμμή,
άγονη ήταν σε μας!!
Κόπηκε εκείνη η χορδή,
που έδενε την αγάπη,
δεν ήταν τόσο φλογερή ,
δεν ήτανε μεγάλη!
Τώρα δεν είμαστε μαζί,
σκορπίσαν τα όνειρά μας,
ήτανε άγονη η γραμμή,
και άδεια η αγκαλιά μας!
Αγαθή ...καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να μην σου γράφω, σε παρακολουθώ όμως και σε διαβάζω καθημερινά.
Πολλά φιλιά
Υ.Γ. Στείλε για το Γιάννη κανένα κομμάτι.