στο σταθμό, περιμένω!
Σε κάποιο σκαλί του συρμού,
να δω να φανείς!
Γεμάτη με δάκρυα στα μάτια,
με πόνο να κλαίω,
να ψάχνω με βλέμμα θολό,
τη σκιά μιας μορφής!!!
και υποφέρω,
με την καρδιά μου να χτυπά,
χωρίς να θέλω!
και στο βαγόνι,με το δάκρυ
ανεβαίνω,
γιατί έχω πόνο στην καρδιά,
και σε λατρεύω!
μαζί τα όνειρά μου,
βαγόνι να ανέβω,με πόνο
κοιτάζω να βρώ!
Χωρίς την ελπίδα ,να σ'έχω
και πάλι αγκαλιά μου,
στο πρώτο βαγόνι που βλέπω
θα πρέπει να μπω!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου