ΠΑΝΤΑ ΙΔΙΑ Σ"ΑΓΑΠΩ

Σκορπισμένες αναμνήσεις,
μου γυρίζουν στο μυαλό,
και γεμίζουνε με τύψεις,
της καρδιάς μου το κενό!
Είναι μνήμες, που πονάνε,
χρόνια που δεν τα ξεχνώ,
είναι λόγια που θυμάμαι,
και δεν έχουν τελειωμό!!!

Γιατί δεν σ'έχω ξεχάσει,
πάντα ίδια ,σ'αγαπώ,
δεν σε έχω ξεπεράσει,
κάθε τόσο, σε ζητώ!!!

Ξέρω ,πως δεν θα γυρίσεις,
αλλά στήσανε χορό,
στην καρδιά  οι αναμνήσεις,
και μου φέρανε καημό!!!
αλλά εγώ σε περιμένω,
και ποτέ δεν σε ξεχνώ,
σ'αγαπάω και θα αντέξω,
της καρδιάς τον σπαραγμό!!!!!

ΜΟΝΑΞΙΑ

 Ήρθες και πάλι μοναξιά, να με τρελάνεις,
 και όλη τη νύχτα, στριφογύριζες, κοντά!!
Σαν στάλα-στάλα,μια ζωή, πάντα μου δίνεις
μονάχα πίκρες και φαρμάκια στην καρδιά!

Θέλω και απόψε, μοναξιά μου,να σε βλέπω,
και ας είμαι μόνη και τα χρόνια νοσταλγώ!
Από μια αγάπη,που ήταν πάντα στην καρδιά μου,
δεν θα ξεφύγω και ας μη υπάρχει,σ'αγαπώ!
Πεσ' μου αλήθεια, τι κατάλαβες που είδες?
Απ'τα δάκρυά μου που κυλούν, εσύ τι πήρες?

Θέλεις και απόψε μοναξιά μου,να με πάρεις,
κάποιο κρυφό μου μυστικό,απ'την καρδιά!
και δεν σε νοιάζει,που η καρδιά ,αναστενάζει
γιατί νομίζεις θα γυρίσω στα παλιά!!!!!

ΑΦΗΣΕΜΕ ΝΑ Σ' ΑΓΑΠΩ

      Άφησέμε να ρθω αγκαλιά να σε πάρω
      για να σ'έχω κοντά μου να μου λες σ'αγαπώ!
     Άφησε με σαν χάρη στο ζητώ, να αγκαλιάσω,
     τα φιλιά να σου δώσω που για σένα κρατώ!!!

     Δεν μου στέρεψε ακόμα η καρδιά απο αγάπη,
     εγώ μόνο για σένα το νομίζω πως ζώ!
     Και ας αφήσεις με τόλμη ,την αγάπη ,με χάρη,
     να φωνάξει και πάλι, πιο πολύ σάγαπώ! ...

     Άφησέμε να ρθω, τρυφερά να σου δείξω,
     και ότι είναι ,να γίνει,θε να γίνει ξανά!!!
     Να σε θέλω ,να νιώσω, πως ξανά θα σε πείσω,
    η αγάπη καρδιά μου, είναι πάντα κοντά!
     

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Μοιάζει για μένα η αγάπη,
νερό από δροσερή πηγή!
Ένα παράθυρο ανοιγμένο
μέσα στης νύχτας την σιωπή!
Μοιάζει για μένα η αγάπη,
αγιόκλημα μεσ' την αυλή,
που προσπαθεί να βρεί την άκρη,
ψηλά να αναρριχυθεί!

Ψίθυρος είναι απο αστέρια ,
ένα μουρμούρισμα γλυκό!
Μια αγάπη, μεσ'τα καλοκαίρια
ουράνιο τόξο μαγικό!
Μοιάζει να είναι η αγάπη
σαν μια χορδή από βιολί,
ένα τριαντάφυλλο ωραίο,
του τραγουδιού μία στροφή!

Μάρτυρας είναι το φεγγάρι
που πάντα είναι λαμπερό,
και βλέπει όλη την αγάπη
και μου μετράει τον καημό!
Μ'όλα τα αστέρια εκεί γύρω,
που πάντα μόνη τα μετρώ,
τόσα πολλά και τ'όνειρά μου,
και λέω πάντα σάγαπώ!!!!!

ΚΡΕΜΑ ΜΑΤΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ

ΥΛΙΚΑ
3 φέτες αβοκάντο
1 κουταλιά νιφάδες βρώμης
1 κουταλιά καροτέλαιο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Πολτοποιούμε το αβοκάντο και προσθέτουμε
τις νιφάδες της βρώμης και κατόπιν το καροτέ
λαιο.Τα ανακατώνουμε πολύ καλά ,να  γίνουν
μία καλή μάζα τηνοποία βάζουμε σε ένα τούλι
νο ύφασμα ,χαλαρά,και το σακουλάκι αυτό το
βάζουμε στο κάτω μέρος των ματιών! Είναι για
το σακούλιασμα των ματιών και κατά των ρυτί
δων.Ξαπλωμένες για μισή ώρα!

Το καροτέλαιο το αγοράζουμε από τα φαρμακεία
αλλά η πεθερά μου το έκανε ως εξής!
Μέσα σε ένα τηγάνι ,βάζουμε λί αμυγδαλόλαδο
και δυο τριμμένα καρότα,σε πολύ χαμηλή φωτιά
και ανακατώνουμε συνεχώςμμέχρι το υγρό να γίνει
κίτρινο Μετά το στραγγίζουμε και το βάζουμε σε γυά
λινο μποκάλι στο ψυγείο!!!

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ!

Είναι για μένα το όνομά σου
νερό από δροσερή πηγή!
Ένα παράθυρο ανοιγμένο
στη νυχτιά!!!
Είναι για μένα το όνομά σου
αγιόκλημα μεσ'την αυλή!
που αναρυχάται ως τα αστέρια
με άρωμα κάθε βραδιά!!!!

Είναι για μένα το όνομά σου,
ουράνιο τόξο μαγικό!!
Ψίθυρος είνα από αστέρια,
ένα μουρμούρισμα γλυκό!
Είναι για μένα το όνομά σου
μία χορδή ,από βιολί!!
Ένα τριαντάφυλλο ωραίο,
του τραγουδιού ,μία στροφή!

ΜΑΣΚΑ ΑΠΛΗ ΓΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΔΕΡΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΤΗΣΓΙΑΓΙΑΣ

Είπα απόψε να σας δώσω μια εύκολη μάσκα για κανονικά δέρματα
και για όλες τις ηλικίες!Τα υλικά υπάρχουν σε όλες τις κουζίνες και
δεν χρειάζεται κόπος και χρόνος

ΥΛΙΚΑ
1 φλυτζάνι του καφέ χυμός πορτοκαλιού
1 φλυτζάνι του καφέ γιαούρτι
ι κουταλιά της σούπας μέλι αγνό

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Χτυπάμε καλά το γιαούρτι με τον χυμό και αμέσως μετά βάζουμε
το μέλι χτυπώντας μέχρι να ενσωματωθούν τα υλικά πολύ καλά
και η μάσκα είναι έτοιμη Την βάζουμε σε ένα γυάλινο βαζάκι και
περνάμαι το πρόσωπό μας μια φορά την εβδομάδα για 15 λεπτά
της ώρας! Μετά ξεπλενόμαστε ,πρώτα με χλιαρό νερό και κατόπιν
με κρύο! Προσοχή η μάσκα επειδή δεν έχει συντηριτικά ,δεν μπορεί
να διατηρηθεί πάνω απο 10 μέρες!

Ti αισθάνομαι μέσα μου!

Τελευταίως νομίζω ότι προδίδω τον ίδιο μου τον εαυτό, γιατί έχω εγκαταλείψει κάπως το μπλοκ μου
όχι μόνο γιατί είμαι απασχολημένη με το βιβλίο που γράφω, αλλά και γιατι ασχολούμαι λίγο περισσότερο με το ΦΕΙΣ! Δέν ξέρω αν κάνω καλά ,γιατί το μπλοκ μου είναι το αρχείο μου και εκεί φωλιάζουν όλα μου τα συναισθήματα ,ένα κομμάτι απο την ίδια την ζωή μου! Από την άλλη πάλι έχω φίλους γνωστούς και άγνωστους και μιλώ μαζί τους τους ακούω και με ακούνε και μαζί μοιραζόμαστε πολλά πράγματα και δεν κρύβω ότι κάποιοι είναι πολυ σημαντικοί και έμαθα πολλά από αυτούς! και τα δυο μου αρέσουν και θα φροντίσω να είμαι εντάξει απέναντί τους! Τι άλλο να υποσχεθώ στο εαυτό μου?Απλά φωνάζω τα αγαπώ και τα δυό και μόνον όταν κουραστώ ,κάποιο θα αφήσω!

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ

Όλα τα αστέρια σαν φλουριά,
θα βάλω στο λαιμό σου!
Και θα γεμίσω με φιλιά,
τα μάτια σου τα δυο!
Και το φεγγάρι του ουρανού
στεφάνι στα μαλλιά σου!
Να μοιάζεις σαν μια ζωγραφιά
και εγώ να σ'αγαπώ!!!

Εσύ δυο λόγια να μου πεις
γεμάτα φλόγα,
να μου θυμίζουν το όνειρό μου
το τρελό!
Και το φεγγάρι αν το δεις, να
αλλάζει χρώμα,
τρέξε και πάλι να μου πεις ,
το σ'αγαπώ!!!

Αυτό μονάχα σου ζητώ
να με προσέχεις,
γιατί στο αίμα μου κυλάς,
μέσα στις φλέβες!
Και αν είναι ψέμα να μου λες
ότι με θέλεις,
μου κάνεις μόνο χαρακιές
αν δεν το ξέρεις!!!!

ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ ΚΡΕΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ

ΚΡΕΜΑ ΦΥΣΙΚΗ

ΥΛΙΚΑ

1 κοταλιά μέλι
5 κουταλιές γιαούρτι
3 βρασμένα καρότα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Πολτοποιούμε τα βρασμένα καρότα πολύ καλά και
τα αφήνουμε να κρυώσουν!.κατόπιν αραιώνουμε το
μέλι για πολύ λίγο και μέσα στο μέλι ρίχνουμε το για
ούρτι και ανακατώνουμε πολυ καλά, μέχρι να ενσωμα
τωθούν τα δυο υλικά,Μέσα εκεί ρίχνουμε και τα πολ
τοποιημένα καρότα,ανακατώνοντας συνεχώς,μέχρι να
γίνει μία κρέμα.Την βάζουμε σε γυάλινο βαζάκι και την
διατηρούμαι στο ψυγείο ,¨οχι περισσότερο από 10 ημέ
ρες, γιατί δεν έχει συντηριτικά! Είναι για όλα τα δέρμα
τα και την βάζουμε πρωινές ώρες ,μέσα στο σπίτι για ό
ση ώρα τραβάει και σφίγγει την επιδερμίδα μας!Μετά
ξεπλενόμαστε πρώτα  με χλιαρό νερό και μετά με κρύο
Αποτελεί τροφή για το δέρμα!

EΝΑΣ ΑΓΕΡΑΣ ΤΑ ΠΗΡΕ ΟΛΑ

Που να στεγνώσω τα δάκρυά μου?
Και που να βρώ την λησμονιά?
Μεσ'την καρδιά μου τα φιλιά σου,
γίνανε όλα μία χαρακιά!!!
Άδειο το σπίτι μα η μορφή σου,
έρχεται πάντα ξαφικά
και ένα χαμόγελο μου φέρνει,
να γίνει η νύχτα πιο γλυκιά!!


Ένας αγέρας, τα πήρε όλα,
γι'αυτό σκορπίσανε μακριά,
αλλά η αγάπη μου σε κάθε ώρα
έχει μια φλόγα στην καρδιά!


Πως να στεγνώσουν τα φτερά μου,
πως να πετάξω πάλι ψηλά!
μεσ'την καρδιά μου, τα βάσανά μου
βγάζουνε νύχια πολύ σκληρά!!!!

ΑΝ ΜΙΛΟΥΣΕ Η ΜΟΝΑΞΙΑ

Αν μιλούσε η μοναξιά,θα σου έλεγε δυο λόγια,
που μου έλεγες παλιά καιείχαν όλα γκρίζο χρώμα!
Θα σου θύμιζε βραδιές,με κουβέντες πονεμένες,
και ελπίδες λιγοστές,σε σελίδες ξεχασμένες!


Αν μιλούσε η μοναξιά,κάποια όνειρα μεγάλα,
θα στα θύμιζε ξανά,να γελάσουν τα ουράνια!


Αν μιλούσε η μοναξιά,θα σου έλεγε καρδιά μου,
πως ακόμα σ'αγαπώ και σε βλέπω στα όνειρά μου!
θα σου θύμιζε στιγμές,λαμπερές και ευτυχισμένες,
για αξημέρωτες βραδιές,και για νύχτες μαγεμένες!!!

ΜΑΣΚΑ ΕΝΥΔΑΤΩΣΗΣ

ΥΛΙΚΑ

1κουταλιά της σούπας γιαούρτι
1 κουταλιά ανθόνερο
1 ασπράδι αβγου
1κουταλιά της σούπας μηλόξιδο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Χτυπάμε σαν μαρέγκα το ασπράδι του αβγού και
μέσα προσθέτουμε πρώτα το γιαούρτι,ανακατώνο
ντας συνεχώς και μετά τα δυο άλλα υλικά,χτυπών
τας με το πηρούνι πολύ καλά μέχρι να γίνει μια ο
μοιογενής μάζα-κρέμα!Την βάζουμε σε ένα γυάλι
νο βαζάκι και την διατηρούμε ,για λίγες ημέρες Στο
ψυγείο!Την χρησιμοποιούμε μια φορά την εβδομά
δα για 15 λεπτά επάνω στην επιδερμίδα μας,μετά
ξεπλενόμαστε πρώτα με χλιαρό νερό και μετά με
κρύο Η πεθερά μου γράφει, ότι τρέφει το δέρμα και
το κάνει πολύ λαμπερό και είναι για όλες τις ηλικίες.
Η δόση είναι υπολογισμένη,γιατί oi μάσκες που είναι
χωρίς συντηριτικά ,αλοιώνονται αν περάσουν μέρες!

ΣΑΝ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Το σ'αγαπώ,να το φωνάξω δεν μπορώ,
μου είναι δύσκολο πολύ να το πιστέψω!
Γιατί δεν άκουσα, ένα λόγο σου γλυκό,
αυτό τον πόνο, δεν μπορώ να τoν αντέξω!


δεν έχω ακούσει,από σένα σ'αγαπώ,
πάντα γυρνάς με άλλες αγάπες μακριά μου!
Σαν επιστρέφεις με λατρεία σε ρωτώ,
τι έχω κάνει και πληγώνεις την καρδιά μου!


Όλα τα βράδια με τον πόνο ξαγρυπνώ,
έχω μια λάβα που φλογίζει την καρδιά μου!
Το σ' αγαπώ σου μοιάζει σαν το μυστικό,
σαν ξεχασμένο παραμύθι,στα όνειρά μου!!!!!

Απόσπασμα απο το βιβλίο που γράφω .Ο άνθρωπος με το παρατσούκλι!!!

Η ζωή της Όλγας ,φάνταζε υπερβολικά όμορφη και η γοητεία της φύσης την είχε μαγέψει! Αχ μου έλεγε πάντα να μπορούσα να είχα μια φωτογραφική μηχανή,για να φωτογραφήσω όλα όσα βλέπω γύρω μου!Όμως αυτό θα η΄ταν μεγάλη πολυτέλεια για μένα που είμαι η κόρη του Διακονιάρη!!Τότε εγώ την αγκάλιαζα και της φώναζα δυνατά πόσο την αγαπούσα και την θεωρούσα την πιο καλή μου φίλη και γι'αυτήν πήγαινα στο χωριό!

     Ήταν της Αναλήψεως και ήμουνα πάλι στο χωριό .Εκείνη η ημέρα δεν θύμιζε σε τίποτα,αυτό που θα επακολουθούσε αργότερα.Μεσημέρι ντάλα και ο ήλιος άρχισε να τσουρουφλίζει τα πάντα,μέσα στο λιβάδι,όπου η Όλγα έβοσκε τα αρνάκια τηςΤα μάζεψε κάτω απότην βελανιδιά,γαι να έχουν δροσιά στην σκιά του δένδρουκαι η ίδια καθισμένη στα χορτάρια, κεντούσε στο καμβά της τις πολύχρωμες  ανεμώνες,που πάντα τις ονόμαζε αρχόντισσες της φύσης και τις κίτρινες μαργαρίτες που πάντα τις μαδούσε και τις ρωτούσε αν την αγαπάει κανείς! και ξαφνικά όπως κοίταζε προς το ξωκλήσι του Αγίου Δήμητρίο,είδε να προβάλλουν δειλά-δειλά ,κάποια σκούρα σύννεφα! Στην αρχή,ήταν λίγα και μετά πολύ περισσότερα! Εκείνη όμως παρακολουθούσε τον ήλιο που σκόνταφτε

επάνω τους ,λες και ήθελε να παίξει κρυφτούλι μαζί τους!Πότε ήταν επιθετικά λαμπερός και άλλοτε θαμπός και δειλός!

      Συννεφόκαμα σκέφθηκε και δεν ανυσήχησε καθόλου,ώστε να πάρει το δρόμο για το χωριό!Είχε περάσει μπόρες και μπόρες η Όλγα και ας ήταν μόλις 15 χρονών!Μέσα της έβαζε στοίχημα πως θα νικούσε ο Ήλιος! Όμως τα σύννεφα άρχισαν να γίνονται πιο επιθετικά,να κρύβουν τον ήλιο και ο ουρανός από γαλάζιος ,άρχισε να γίνεται σκούρος και αυτό δεν αλλοίωνε την ομορφιά της φύσης! Τα μαλλιά της έπεφταν στους ώμους σαν μετάξιακαι στο πρόσωπό της είχε τo πιο γλυκό χαμόγελο.Ήταν πολύ όμορφη μέσα στο τσιτακένιο της φόρεμα που της είχε ράψει η γιαγιά μου σφιχτό στο σφριγηλό της σώμα! Έμοιαζε σαν Άγγελος που είχε βρεθεί εκεί και μπορούσε να χαμογελάει ακόμα και στις δυσκολίες της ζωής! Η Όλγα ένιωθε σαν πρωταγωνίστρια ,μέσα σ'αυτό το μαγικό Περιβάλλον!!

       Δεν πρόλαβε όμως να χαρεί αυτό που έβλεπε γιατί όλα έγιναν πολύ ξαφνικά και πολύ γρήγορα!Τα σύννεφα έκρυψαν τον Ήλιο και μια μεγάλη πύρινη γώσσα ξεπρόβαλε από μακριά.Μάζεψε αμέσως τα αρνάκιa ,πήρε τον παρδαλούδητης στην αγκαλιά για να φύγουν για το χωριό μα η βροχή την πρόλαβε Νερό πολύ νερό και ένα μεγάλο χαλάζι που έμοιαζε σαν χοντρό κεράσι.Το τσιτακένιο της φόρεμα κόλλησε στο σώμα της και τα μαλλιά της έσταζαν νερό.Πρώτη φορά τρόμαξε τόσο πολυ,με την μανία της φύσης!Χωρίς να σκεφθεί ,τρύπωσε στην κουφάλα της μεγάλης βελανιδιάς.Το τι ένιωσε η Όλγα εκείνη την στιγμή κανείς δεν το ξέρει και κανείς δεν έμαθε τι έγινε σε κείνη την γέρικη βελανιδιά.!Πρώτη έφτασε η Ασπασία που σκάλιζε πιο κάτω το αμπέλι! Εκείνη είδε την λάμψη επάνω στο δένδρο και ανησυχώντας έφτασε πρώτη.Τα πρόβατάκια όλα γύρω νεκρα΄και μέσα στην κουφάλα η Όλγα μαυρισμένη, και ακίνητη! Η Όλγα ήταν νεκρη αγκαλιασμένη με το αγαπημένο της αρνάκι,Ενώ ένα μαύρος καπνός ανεβαινε προς τον ουρανό από την κορφή του δένδρου! Η βροχή σταμάτησε γρήγορα

μια μπόρα ήταν που όμως έκανε τόσο κακό!Τα σύννεφα άρχισαν πάλι τα παιχνιδίσματα με τον ήλιο και ένα λαμπερό ουράνιο τόξο φάνηκε απο τον ουρανό και σταματούσε στην κορυφή της καψαλισμένης βελανιδιάς που από τότε ονομάσθηκε η βελανιδιά της Όλγας

     Το τι επακολούθησε μετά είναι απερίγραπτο! Μόνος του ο πατέρας την έβγαλε από το δένδρο και κρατώντας την στηναγκαλιά του τηνοδηγούσε προς το χωριό,και μένα μου θύμιζε αυτή η πομπή κάτι σαν αρχαία τραγωδία Ακολουθούσα δακρυσμένη και αντι να κοιτώ μπροστα γύριζα πίσω,και τι λέτε ότι είδα? Το ουράνιο τόξο που εκείνη την στιγμή εμένα με φάνταζε σαν σκάλα που ξεκινούσε απο το δένδρο και πήγαινε στον ουρανό την γλυκιά Όλγα! Μα όπως κοίταζα προς τα εκεί έβλεπα την όλγα επάνω σε ένα άσπρο άλογο ντυμένη νυφούλα να μου στέλνει φιλιά και ναμου φωνάζει Σ'αγαπώ Αγαθή και μην κλαις γιατί φεύγω ευτυχισμένη! Στην αρχή τρόμαξα αλλάμετά άρχισα να φωνάζω πολύ δυνατά!Και εγώ σ'αγαπω όλγα μου και δεν πρόκεται να σε ξεχάσω ποτέ! Με κοίταζαν όλοι περίεργα γιατί κανείς δεν έβλεπε ότι έβλεπα εγώ,αλλά αυτό δεν με ενδιέφερε καθόλου! Για μένα απο τότε το ουράνιο τόξο έγινε η σκάλα που οδηγεί στον ουρανό και μου αρέσει να το βλέπω!!!!!  

ΣΑΝ ΤΟ ΚΥΜΑ Η ΑΓΑΠΗ

Σαν το κύμα η αγάπη σου
που με τύλιξε ολότελα,
και στη θάλασσα μ'έρριξε,

σε νερά πιο βαθυά!!!

Μα εσύ χαμογέλασες,

σαν να ήσουν στο όνειρο,

και πετάχτηκες έτοιμος,

να τραβήξεις κουπιά!

Σαν τα χέρια μου άπλωσα,

τα δικά σου να αγγίξουνε,

ένας άνεμος φύσηξε και με

πήγε μακριά!

Αλλά εσύ με την βάρκα σου,

με πλησίασες σύντομα,

και σωσίβιο μούδωσες,

την δική σου αγκαλιά!!!!!

Μη ρωτάς για το σήμερα,

έχεις γίνει μια ανάμνηση

της καρδιάς το σωσίβιο

έχει μείνει στο χθες!!!

μοιάζεις πια σαν το όνειρο,

που ήρθε βράδυ και έσβησε

μια αγάπη μου χάρισε,

κάποιες νύχτες γλυκές!!!!! 

ΑΝΘΟΝΕΡΟ ΚΑΛΛΥΝΙΚΉ ΣΥΝΤΑΓΉ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ

ΥΛΙΚΑ

1 λίτρο αποσταγμένο νερό

1 ποτήρι του νερού διάφορα τριαντάφυλλα

1 χούφτα λουλούδια λεβάντας

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Μέσα σε ένα γυάλινο βάζο,τοποθετούμε τα τρία υλικά και

ανακινούμε για λίγη ώρα.Μετά το καλά σφραγισμένο βάζο

το βάζουμε στον ήλιο για 30 ημέρες και μετά τα στραγγίζου

με πολύ καλά σε τουλοπάνι δυο φορές και με αυτό το υγρό

μπορούμε κάθε πρωί να περνάμε με ένα βαμβάκι το πρόσω

πό μας η και να πλενόμαστε μ'αυτό.!Είναι χωρίς συντηρητικά,

και πρέπει να το έχουμε στο ψυγείο!Διατηρείται για ένα μήνα

ΈΝΑ ΠΑΙΔΙ ΨΑΧΝΕΙ ΓΙΑ ΔΡΟΜΟ

Ένα παιδί ψάχνει για δρόμο,
ιδανικό χωρίς παγίδες!.....
Και βουρκωμένο από πόνο,
χάνει απ'το χάρτη τις ελπίδες!

Χαθήκανε οι δρόμοι, εδώ και χρόνια,

σεργιάνι, δεν μπορεί να ξανακάνει!
Αγάπες μαδημένες ,δίχως χρώμα,
περπάτημα ,μονάχα σ'ένα χάρτη!..


Στα όνειρα της νύχτας ,μόνο ψάχνει,
τον βρίσκει μοναχά στα παραμύθια!
Στα μάτια του έχει μόνιμο το δάκρυ
και πάντα η ζωή του είναι ίδια!!!


Ποιός θάναι αυτός που θα του δώσει
τις χαρές?
Ποιός έχει δύναμη, να δείξει άλλο
δρόμο?
Ποιό μονοπάτι, είναι δίχως συμφορές?
Να πάρει το παιδί, με δίχως φόβο?.......

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

Πεθύμισα μια βόλτα ,μεσ'το Πάρκο,
την Άνοιξη μαζίσου στη βροχή!
Να ακούω τα κλαδιά να ψιθυρίζουν,
μια μελωδία ωραία να αντηχεί!!!

Μεσ'την ψυχή μου οι στάλες,ναμ'αγγίζουν,
σαν αποστάγματα δροσιάς μαγευτικής!
Για να γεμίζουν της καρδιάς τα ερημοτόπια,

με όλες τις θύμισες μιας άλλης εποχής!

Πόσο νοστάλγισα ,τα γνώριμα τα μέρη,

κάοια φθινόπωρα και Άνοιξες με βροχές,

που περπατούσαμε μαζί,χέρι με χέρι,

πόσο ωραίες ήταν τότε οι εποχές!!!!

ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΩ

Πολλοί με ρωτάνε γιατί γράφω και δεν μπορούν να καταλάβουν
πως το γράψιμο για μένα είναι εσωτερική μου ανάγκη και μου

φέρνει γαλήνη και χαρά! Πάντως  απαντώ σε όλους σας, μα και

σε μένα την ίδια,πως γράφω γι' αυτούς,που μέσα  απο τα  μάτια 

τους ,ταξίδεψα στο όνειρο! Γράφω, για κείνο το ροζακί σταφύλλι

που το τσιμπάει μια μέλισσα και στάζουν τα φτεράτης απο έρωτα!

Γράφω για μια πολύχρωμη πεταλούδα.που αφου πετάξει από λου

λούδι σε λουλούδι,πετάει πιο ψηλά και είναι ευτυχισμένη!Γράφω 

γιατί δεν θέλω να νιώθω σαν ταριχευμένη πεταλούδα,κορνιζαρισ-

μένη επάνω σε ένα πίνακα! Γράφω για μένα ,για τον άνδρα μου,γαι

τα δυό μου παιδιά που πιστεύουν σε μένα και μάγαπούν! Γράφω

για όλους όσους μ'αγαπούν!   

ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΑ ¨ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΑΚΙ

Σου χάρισα ένα Καραβάκι,

να  ταξιδεύεις μακριά.

Να βλέπεις θάλασσες λιμάνια,
αλλά και άγνωστα Νησιά!

Είναι η καρδιά μου ,το Καράβι,
και άγκυρες τα γλυκά φιλιά!

Πάρτο να φτάσεις σ' άλλη άκρη,

με τα όνειρά σου ,τα τρελά!

Και εγώ θα τραγουδώ για σένα,

για όλα  αυτά  που αγαπώ,

και κάποια νύχτα με φεγγάρι

Θα φτάσω μέχρι το ΘΕΟ!

Και θα του πώ,στην προσευχή μου,

πως μεσ' τα μάτια σου τα δυο,

ταξίδεψα  στα όνειρά  μου,

και  μόνο  εσένα  αγαπώ!

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ

Που να στεγάσω τα όνειρά μου,

τώρα που μίκρυνε πολύ το σπίτι

της ελπίδας?

Το έκαναν κατάσχεση ,οι σύντροφοι

Ευρωπαίοι, και κλέψανε τα όνειρα

στη σκοτεινιά μιας νύχτας! 

Άδεια κουφάρια μείναμε,χωρίς καμμιά

ελπίδα,και προχωράμε μόνοι μας στο

δρόμο της Αβύσσου!

Που οδηγεί στα τάρταρα και γυρισμό

δεν έχει,χωρίς αγάπη και όνειρα και

δύσκολο το πίσω!

Μα πρέπει να ξυπνήσουμε,να αλλάξουμε

πορεία,να καθαρίσουμε μαζί, τους βαλτω

μένους δρόμους!

Να φτάσουμε στο ξέφωτο,να αλλάξουμε

σελίδα,και να φωνάξυμε όλοι μας ,μακριά

εμείς απο όλους! 

ΗΤΑΝ ΤΟ ΡΟΔΟ ΚΟΚΚΙΝΟ

Ρόδο της μοίρας γύρευες

να βρεις να μας πληγώσεις,

μα έσκυβες σαν το μυστικό

που πάει να λυτρωθεί!

Και ήταν αυτό το πρόσταγμα

που πήρες να μας δώσεις,

και έμοιαζε σαν χαμόγελο

σαν έτοιμο σπαθί!

Ήτανε ρόδο κόκκινο

του ανέμου και της μοίρας

Μόνο στην μνήμη απέμεινε

ένας βαρύς ρυθμός!

Ρόδο της νύχτας πέρασες,

τρικύμισμα πορφύρας,

φουρτούνιασμα της θάλασσας,

ο κόσμος είναι απλός!!!

ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΣΟΥ ΛΑΧΤΑΡΩ (ΕΡΩΤΙΚΟ)

Κάποια χρόνια που περάσαμε γλυκά,
πως τα ξέχασες καρδιά μου,ένα-ένα?
τα όνειρά μας ήταν πάντοτε τρελά
μα αποφάσισες να φύγεις από μένα!

Είπες λόγια που μου πέσανε βαρυά,

τα θυμάμαι και πονάει η καρδιά μου,

ήταν όλα  οργισμένα και  καφτά,

και σκορπίσανε μακριά τα όνειρά μου!

Οι κουβέντες ,ήταν όλες σου σκληρές,

φέραν πόνο και φορτούνα στην ζωή μου,

αλησμόνητες οι λέξεις και  πικρές,

τις κρατάω μυστικά μες την ψυχή μου!

Την αγάπη μας την σκότωσες  εσύ,

με τα λόγια που μου είπες ένα βράδυ,

αλλά εγώ θα σ' αγαπώ πάντα πολύ,

τα φιλιά σου λαχταρώ,και ένα σου χάδι!

TΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΙΛΑΕΙ (ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ ΑΠΌ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΌΡΗΜΑ ΠΟΥ ΓΡΆΦΩ))

Το φεγγάρι μιλά, μου είχες πει τότε ,βλέπει ακούει και μιλά και  ας  το βλέπεις  σιωπηρό.

Τι θα μου πει όμως απόψε? Πρόδωσα εσένα, εμένα και όσα ζήσαμε μαζί!  Σε μια στιγμή, 

στοίβαξα τα όνειρά μας, σε μια βαλίτσα, χωρίς να με ενδιαφέρει τίποτα,χωρίς  να μου καί

γεται καρφί! Του σάλεψε θα έλεγε όποιος κοιτούσε τα μάτια μου,τρελάθηκε ο έρμος! Ναι

είναι αλήθεια πως όλα έγιναν για ένα εγωισμό, για ένα πείσμα σ'αφησα πίσω μόνη σου! 

       Όμως απόψε είναι πάλι όλα ίδια! Ο γάμος μας που ματαιώθηκε, τα παιδιά μας τα αγέν-

νητα, που τα φανταζόμασταν νύχτες ολόκληρες,κάτω από το φως του Φεγγαριού και αναρω

τιόμασταν σε ποιόν άραγε θα έμοιαζαν! Τα φιλιά και τα χάδια που γέμιζαν την κάμαρά μας!..

       Είναι ακόμα εδώ το χαμόγελό σου,στην φωτογραφία που κοιτάζω, τα γράμματά σου στη

σελίδα που γράφω, είναι όλα εδώ και όμως δεν είναι! Το μυαλό μου θολώνει και δεν έχει ση

μασία τίποτα πια!Μόνο το να ικανοποιηθεί μια ματαιοδοξία! Ώρες-Ώρες,νιώθω πως είναι κά

μωμα Θεού, γιατί θέλει να δει αν φτάσουμε ποτέ ,στη Θέωση! Είναι το μήλο του Παραδείσου

,σε μια ανθρώπινη έκδοση και εμείς μικροί και  ανόητοι από την γέννησή  μας  επιλέγουμε το

προπατορικόν αμάρτημα! Ανάξια ανθρωπάκια! Τι έγινε η αγάπη μας?Τι ήταν άραγε? Φυματικό 

παιδί που το πετάξανε στην Κατοχή,γιατί δεν είχαν να το ταίσουν,με κουρελιασμένα ρούχα, να

ψυχοραγείκαι χωρίς κανείς να προσπαθεί να το σώσει? Μα εδώ δεν το σώσαμε εμείς!

      Θύτης η θύμα είμαι?Σημασία δεν έχει καμμιά! ¨ενας γέρος Ναυτικός κάποτε μου έλεγε( Ο

καπετάνιος εγκαταλείπει το καράβι τελευταίος) Με αυτά τα λόγια μεγάλωσα αγάπη μου, μα τα πρόδωσα! Το κορμί μου νεκρό αν και ζωντανό Θάλασσα μυρίζει! Όμως το δικό σου κορμί δεν

το βλέπω πουθενά και δεν γεύομαι την δική σου αρμύρα Σε άφησα μονάχη στο Καράβι, να μάχε

σαι με τα κύμματα, πρόδωσα τους όρκους μου,αυτούς που είχα δώσει,και έφτασα ξανά εδώ με

μια βαλίτσα,μήπως σε ξαναβρώ ,μα το Φεγγάρι δεν μου μιλάει πια ,ούτε  μ'ακούει!  Αυτοκτονεί 

γιατί και αυτό δεν μ'άντεξε και γίνεται η θάλασσα κόκκινη από το αίμμα του! Ξημερώνει και φεύ

γω για να μείνω μόνος μου με τις σκέψεις μου! Το Φεγγάρι σώπασε εκείνη την νύχτα! Ιούλης βλέ

πεις και ο άνεμοςδεν ακουγόταν..Η θάλασσα λάδι και εγώ στην κορφή του λόφου, του δικού μας λόφου να θυμάμαι!!!!! 

  

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΑΚΕΔΩΝ

Την Γη της Μακεδονίας τη ν αγάπαγε πολύ,
μα ήθελε να εκπολιτίσει και άλλη χώρα μακρινή.
Στόχο είχε να δοξάσει ,την πατρίδα του και εκεί,
να μπορέσει να ριζώσει ,κάθε ιδέα Ελληνική!...

Και ξεκίνησε με τόλμη,για άλλους τόπους μακρινούς,
κι'έφτασε με τον στρατό του ,στης Ασίας τους λαούς!
Ζήταγε να λαμπαδεύσει της πατρίδας του το φως,
και έμοιαζε στα μάτια όλων σαν επίγειος ΘΕΟΣ!..

Πρώτος ήταν στο σημάδι, αρχηγός  ιδανικός,
δάμασε τον Βουκεφάλα ,απ'όταν ήτανε μικρός!
Ήταν η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, πάντοτε γι' αυτόν η αρχή
αλλά αυτή δεν τον χωρούσε, του φαινότανε μικρή!

Και δεν βρέθηκε κανένας πιο μεγάλος ΒΑΣΙΛΙΑΣ,
να δοξάσει την ΕΛΛΑΔΑ, να τον ξέρει ο ντουνιάς!
Na διαβαίνει τις ερήμους και όλους να τους κατακτά,
ο στρατός του να πηγαίνει, σε άλλους τόπους ,πιο βαθυά!.

Μια μορφή  ονειροπόλα και με αγάπη  περισσή,
που ποτέ μέσα στο χρόνο ,δεν μπορεί να ξεχασθεί.!
ΕΛΛΗΝΑΣ και ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ,είναι πάντοτε παρών,
μια τρανή φυσιογνωμία εις το πάνελ των μορφών!!!

Και έμεινε στην Ιστορία ,ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ,ο πιο τρανός,
του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ την πορεία,δεν την ζήλεψε κι' εχθρός!
Και στον κόσμο είχαν γνωρίσει ,ένα μεγάλο αρχηγό,
που'φερε σ' όλους τους ξένους ΕΛΛΗΝΙΚΟ πολιτισμό!....

ΗΡΘΕΣ ΞΑΝΑ

Ήρθες και μ' ανασκάλεψες, το φάκελο της μνήμης
και απ' το σεντούκι μου, του χθες ζωντάνεψες σελίδες.
Είχες φυλάξει το κλειδί, που σου έδωσα   να φύγεις,
ήρθες και μου ξανάφερες  καινούργιες καταιγίδες!


Ζητούσες πάντα να βρεθείς μακριά με τα φτερά σου,
αλλά κρατούσες το κλειδί, που ήτανε της καρδιάς σου!


Ήρθες ξανά και μούφερες, τις μνήμες τις παλιές,
αυτές που χρόνια η σκέψη μου τις κράταγε θολές!
Μνήμες που χρόνια η καρδιά  ήθελε να ξεχάσει,
αλλά εσύ με το κλειδί, την πόρτα είχες περάσει

AΠΛΗ ΦΥΣΙΚΗ ΚΡΕΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ

ΥΛΙΚΑ

1 κουταλιά μέλι
5 κουταλιές γιαούρτι, στραγγιστό
3 βρασμένα καρότα φρέσκα

                      ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ζεσταίνουμε ελαφρώς το μέλι για να αραιωθεί και το ανακατώ
νουμε με το γιαούρτι,πολύ καλά,ώστε να γίνει μία μάζα.Μετά
πολτοποιούμε τα βρασμένα καρότα και στον πολτό τους ,προσ
θέτουμε το μέλι με το γιαούρτι.Γίνεται μια κρέμα την οποία το
ποθετούμε σε βαζάκι και την διατηρούμε στο ψυγείο όχι πάνω
από μια εβδομάδα, την χρησιμοποιούμε 4 φορές την εβδομάδα
και την αφήνουμε στο δέρμα μας μέχρι μισή ώρα! πλενόμαστε
πολύ καλά πρώτα με χλιαρό νερό και μετά με κρύο .Είναι τροφή
για τηνεπιδερμίδα και βοηθά στην ανανέωσή της! Είναι για όλα
τα δέρματα Δοκιμάστε την!

Οι κρέμες που δεν έχουν συντηρητικά δεν πρέπει να μένουν πο
λύ καιρό!!! Η γιαγιά ήταν αισθητικός πρι από 100χρόνια!!!!!!
 

O ι σκεψεις μου

Η σκέψη είναι ανίσχυρη όταν παίρνει κανείς λανθασμένες αποφάσεις!
Η ζωή είνα μια τέχνη,που με τα ίδια υλικά άλλοι κτίζουν τον Παράδει-
σο και άλλοι την Κόλαση!ι

OΛΗ ΤΗ ΝΥΧΤΑ

Όλη τη νύχτα μάτια μου ,σε βλέπω στα όνειρά μου
να έρχεσαι να μου μιλάς και να μου λες καρδιά μου!
Πως μόνο εμένα αγαπάς ,και έρχεσαι τα βράδια,
να μου γεμίζεις με φιλιά, στης νύχτας τα σκοτάδια !

Όλη τη νύχτα ,αγάπη μου, ματώνει η καρδιά μου,
πολύ καφτό το δάκρυ μου,που τρέχει απ'τη ματιά,
γιατί μια νύχτα σαν αυτή, καήκαν  τα όνειρά  μου,
και ας έλεγες ,πως μ'αγαπάς και μ'είχες αγκαλιά!!!

Είναι κάποιες νύχτες,που καρδιές ραγίζουν,
με γεμίζουν πόνους, μα και σπαραγμό!
Τότε τα όνειρά μου καίγονται και σβήνουν,
και μεσ' τα σκοτάδια ,ψάχνω να σε βρώ !!!

ΛΟΣΙΟΝ ΓΙΑ ΡΥΤΙΔΕΣ

       ΥΛΙΚΑ
100 γ,ρ Ανθόνερο
100 γ.ρ Κολόνια
50γ.ρ γλυκερίνη
                ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ανακατώνουμε πολύ καλά ,το ανθόνερο με τηνΓλυκερίνη
να ενσωματωθούν τα δύο υλικά και εκεί  μέσα ρίχνουμε
και την κολόνιαανακινώντς συνεχώς.Το μίγμα αυτό το βά
ζουμε σε ένα γυάλινο μπουκάλι καιδυο φορές την εβδομά
δα ,κάνουμε στην επιδερμίδα μας ελαφρύ μασάζ με κυκλι
κές κινήσεις περίπου 15 λεπτά! Μετά ξεπλένουμε το πρό
σωπό μας ,πρώτα με χλιαρό νερό και μετά με κρύο!
   Τα υλικά τα παιρνετα από τα φαρμακεία και μπορείτε να
κάνετε τηνμισή δόση !Το μπουκάλι πάντα στ ψυγείο!

ΦΥΓΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΡΥΦΗΚΑΝ

Πήγαν τα χρόνια και κρυφτήκαν
κάτω απ'τα γκρίζα μου μαλλιά
και όλες οι πίκρες χαραχθήκαν
στο πρόσωπο,πολύ βαθυά!!

Μεσ'την ζωή, όλα συνήθεια,
μα είναι πολλά που αναπολώ!
Στης Χαλιμάς τα παραμύθια,
ζητώ μια απάντηση να βρώ!!!

Κρατώ στα χείλη τα φιλιά σου
τις περασμένες μου στιγμές,
τα λόγια που' ταν της καρδιάς σου
στων αστεριών τις γειτονιές!!!!

μα τώρα, όλα  πια χαμένα,
έχει  νυχτώσει πια για μας,
κεντίδια  γίναν ξεβαμμένα
τα παραμύθια  της καρδιάς

ΑΠΛΗ ΛΟΣΙΟΝ ΓΙΑ ΡΥΤΙΔΕΣ ΑΠ'ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ

Σε μισό λίτρο νερό βράζουμε σε πολύ χαμηλή
φωτιά ,ένα μέτριο μαρούλι,μέχρι να διαλυθεί
σχεδόν,και μετά το κατεβάζουμε και το αφήνου
με ,να κρυώσει.Κατόπιν το περνάμε από τουλο
πάνι και το ποιέζουμε να βγάλει,όλο το ζουμί -
του.Μετά στραγγίζουμε το υγρό αυτό,ρίχνουμε
μέσα ,δύο σταγόνες αιθέριο έλαιο,για να μυρίζει
ωραία,το βάζουμε σε γυάλινο μπουκάλι,και περ
νάμε καθημερινά το πρόσωπό μας με ένα βαμβά
κι! Αντί για Μαρούλι ,μπορούμε ,να χρησιμοποι
ήσουμε και βρασμένο καλά στραγγισμένο φασ
κόμηλο Είναι άριστες φυσικές λοσιόν χωρίς
συντηριτικά!
ΥΣ μην κρατάτε για πάνω απόμια βδομάδα την
λοσιόν και πάντα το μπουκάλι στο ψυγείο!!!!

ΕΨΑΧΝΑ ΓΙΑ ΑΛΛΟ ΟΥΡΑΝΟ

Ήθελα πάντοτε να φτάσω στο φεγγάρι,
με έναν ακράτητο παλμό στον πηγαιμό!
Και είχα μονάχα ένα κλειδί,μεσ' το ταγάρι,
να ανοίξω πόρτα ,για να αλλάξω ουρανό!!

Μα ήταν μονάχα το κλειδί που είχα μαζί μου,
και ένας πόθος για να φτάσω εκεί ψηλά!
Μήπως μπορέσω ,να αλλάξω την ζωή μου,
να ξεμακρύνω ,να ανεβώ ,απ' τα χαμηλά!!

Μα είναι τις νύχτες τα φεγγάρια ,φλογισμένα
δεν έχουν πόρτες να ανοίξεις με κλειδιά!
Πίσω απ' τα σύννεφα ,καλά είναι φυλαγμένα,
και δεν μπορείς με ένα κλειδί ,να πας μπροστά !

Όμως δεν άλλαξε ο ουρανός , είναι γαλάζιος,
γεμάτος άστρα και φεγγάρια ,που γελούν,
και εγώ γεμάτη με ελπίδες και με θάρρος,
μα και με όνειρα πολλά, που πάντα ζουν!!

ΕΣΥ ΠΟΥ ΗΣΟΥΝΑ?

Μια φίλη μου, μου έστειλε ένα εμαιλ και μου έγραφε τους προβληματισμούς της για την κατάσταση πουεπικρατεί στην χώρα μας και μου έλεγε ότι φταίμε και μεις, που τα επιτρέψαμε όλα αυτά !προβληματίσθηκα και γράφω και εγώ στο μπλοκ μου τους δικούς μου ,προβληματισμούς με τον τίτλο ,ΕΣΥ ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ?
Φοβάμαι ,ανησυχώ και αναρρωτιέμαι, για το μέλλον των παιδιών μας, για το γκρέμισμα των ονείρων μου,των μακροχρόνιων προσπαθειών μου και τότε μέσα μου ,οργίζομαι και λέω στον εαυτόμου.
       Που ήμουν όλα αυτά τα χρόνια ? Που ήσουνα εαυτέ μου? Που ήσουν όταν μα ς ξεπουλούσαν και μας πέταγαν στη μούρη μας ,τα πλαστικά όνειρα και εσύ τα κινηγούσες? Που ήσουνα όταν ο γιατρος σου ζήταγε φακελάκι,και εσύ αντι να τον καταγγείλεις του το έδινες/
      Που ήσουν ,όταν έβλεπες τους μεγαλοδικηγόρους να περιφέρονται στα κανάλια και να δίνουν συμβουλές ,ενώ ταυτόχρονα δήλωναν στην εφορεία 10000χιλ Ευρώ ,πιο λίγα απο τα δικά σου?
       Που ήσουν όταν έδινες χρήματα στην πολλειοδομία για να βγει δήθεν πιο νωρίς η οικοδομική σου άδεια?
       Που ήσουν όταν έκανες γαργάρα το σάλιο σου και έδινες μίζα στον εφοριακό η στο ΙΚΑΤΖΗ?
Που ήσουν όταν έτρεχες στα γραφεία των βουλευτών, για μια θέση στο δημόσιο και φιλούσες κατουρημένες ποδιές?
Που ήσουν μεγάλε επιχειρηματία ,όταν μαγείρευες τα βιβλία σου και ήσουν εντάξει στην Εφορεία/?
Που ήσουνα όταν έβλεπες τους καθηγητές του λυκείου να κα΄νουν φροντιστήρια και να διακινούν μαύρο χρήμα και έστελνες και εσύ το δικό σου παιδί?
Που ήσουν με το χρηματστήριο?
Που ήσουν όταν οι άρχοντες της Εκκλησίας αποδεικνύονταν πιο κόσμιοι?Που ήσουν όταν η χώρα σου καιγόταν και εσύ καμάρωνες τις φωτιές από τα κανάλια/Που ήσουν όταν οι συνδικαλιστές κατέβαζαν τους διακόπτες,γαι τα δικάτους προσωπικά συμφέροντα και σου έκαναν ζημιά?
   που ήσουν όταν τα ροζ πλημύριζαν την ζωή σου και εσύ κοίταζες απο την κλειδαρότρυπα?
Τώρα τους φωνάζουμε όλους Λαμόγια και είναι! Όμως φταις και εσύ ,φταίω και εγώ,φταίμε και όλοι μας!!!!!!ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΜΑΣ,για όσα μπορούσαμε και δεν τα καταγκείλαμε.

ΜΑΣΚΑ ΜΕ ΚΑΡΟΤΑ

            Υλικά

2 μεγάλα καρότα
1 κουταλιά γιαούρτι
1 κουταλάκι του γλυκού, λάδι αγορέλαιο

       ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Πολτοποιούμε τα 2 μεγάλα  καρότα στον απο
χυμωτή.Κρατάμε τον χυμό χωριστά  σ'ένα πο
τήρι, και στον πολτό που μένει ,προσθέτουμε
το γιαούρτι και το λαδάκι και τα ανακατώνουμε ΄
με κυκλικές κινήσεις για να ενσωματωθούν κα
λά τα τρία υλικά .Αυτό το μίγμα,το βάζουμε σε
γυάλινο βαζάκι,και το διατηρούμε στο  ψυγείο
για λίγες ημέρες,διότι δεν έχει συντιριτικά, για
να διατηρηθεί πολύ. Με αυτήν την κρέμα κάνου
με μάσκα προσώπου, κάθε 10 ημέρες!Την αφοί
νουμε στο πρόσωπό μας 20 λεπτά και μετά την
αφαιρούμε, πρώτα με χλιαρό νερό και μετά  με
κρύο.Αυτή η Μάσκα είναι κατά των ρυτίδων,και
βοηθά στην ανάπλαση του  δέρματος!  Για όσες
έχουν πολύ λιπαρή επιδερμίδα ,μπορούν να βά
λουν και 3 σταγόνες λεμόνι!Ο χυμός επίσης του
καρότου ,βοηθάει όσους έχουν πρόβλημα με το
ήπαρ,όταν έχουν χλομή επιδερμίδα και όταν το
άσπρο του ματιού ,είναι κιτρινο,όπως και στην
ωχρα κηλίδα!Ένα ποτήρι του κρασιού χυμόςαπό
το καρότο κάθε πρωί νηστικοί!Η συνταγή είναι 
από το τετράδιο της κερκυραίας πεθεράς μου!!!! 

ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΨΕΜΑ ΗΖΩΗ

Είνα ένα ψέμα η ζωή ,χωρίς  ανάσα,
σαν παραμύθι δίχως τέλος και αρχή!
Γεμάτη βάσανα και πόνους ,είναι πάντα,
όλοι οι άνθρωποι, με λύπη στη ψυχή!

Ανοίγει πόρτες η ζωή ,μα  έχει  λαχτάρες,
πρέπει να βρίσκεις τα κλειδιά μέσα να μπεις!
Γιατί είναι δύσκολο πολύ,να προσπεράσεις,
τις δυσκολίες και τους πόνους,της ψυχής!

Σαν παραμύθι είναι η ζωή,σαν ένα ψέμα,
μοιάζει με  όνειρο τρελό και  απατηλό!
Είναι σκληρή και πονηρή και σε κανένα
ποτέ δεν δίνει το κλειδί της το σωστό!!! 

ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΣΤΟ ΤΡΕΝΟ

Σήμερα σκέφθηκα ,να μπω
μέσα στου τρένου το σταθμό
με μια βαλίτσα να κρατώ,
στα δυο μου χέρια!...
Να φύγω για να  ξαναβρώ,
τον άνθρωπο που  αγαπώ
να περπατήσουμε  μαζί,
πάνω στ'αστέρια!...

Μα  όσο  περίμενα εκεί
και έβλεπα με προσοχή
άλλες αγάπες,να ανεβαίνουνε
στο τρένο!!
Με την βαλίτσα μου  ξανά
και στην καρδιά λαβωματιά
έβαλα πάλι, στην αγάπη μου
το φρένο!....

Γιατί   κατάλαβα  εκεί
πως μόνη είμαι στην ζωή
και στο σταθμό,πολύ καιρό
θα περιμένω!
Με την βαλίτσα μου ξανά
γυρίζω πάλι στα παλιά,
σ'άλλο σταθμό, σ'άλλη γωνιά
να περιμένω!!!! 

οι Σκέψεις μου

Υπάρχουν κάποιες στιγμές ,στην ζωή των ανθρώπων
που μπορεί να συμβεί κάτι πολύ δυσάρεστο,μπορεί
κάποια τραγική απώλεια,ενός αγαπημένου σου προ
σώπου,και τότε βρίσκεσαι στην ανάγκη, να επανακτι
μήσεις την ζωή σου,προσπαθώντας να καταλάβεις για
τί έχουν συμβεί ορισμένα πράγματα, αλλά για να το
κάνεις αυτό,θα πρέπει να συμπληρώσεις ,μερικά κομ
μάτια του πάζλ η μερικά κενά,που έχεις στην ζωή σου
όμως πολλές φορές δεν το κάνεις,παρά μονάχα,όταν
είναι πολύ αργά! Οι περισσότεροι από μας ,δίνουμε
σημασία στο περιτύλιγμα και όχι στην πραγματική ου
σία!......

KEIMENO AΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ

Στο  δρόμο μου  αντιμετώπισα πολλά ρεύματα,
ανέμους και  καταιγίδες ,αλλά  συνέχισα να  κά
νω κουπί και έχω καταλήξει,ότι  το Νησί  που ή
θελα να φτάσω,δεν  βρίσκεται  πια  στον ορίζον
τα!Όμως αφήνω το ρεύμα να με παρασύρει και
τελικά,αγκυροβολώ την βάρκα μου σε Νησί που
οδηγήθηκα ,τυχαία!
Δεν χρειάζεται όμως,να αποδείξω σε κανέναν ό
τι   έχω καταφέρει να κάνω,αυτό που εγώ επιθυ
μούσα και ίσως πολύ περισσότερα από όσα εγώ
πραγματικά ,ονειρεύομουνα!....
.

ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ

Δεν με νοιάζει για το χθες,
με ποιόν γυρνούσες!
Δεν με νοιάζει κάποιες νύχτες
ποιόν φιλούσες!
Τώρα θέλω ,να είσαι πάντοτε
δική μου,
Στην ζωή μου ,ο ουρανός  και
η προσευχή μου!

Δεν με νοιάζει για αγάπες
περασμένες.
Ούτε ψάχνω κάποιες νύχτες
ξεχασμένες!
Θέλω να΄σαι,μια για πάντα
στη ζωή μου.
Ένα κομμάτι απ'την ίδια
την ψυχή μου!

Δεν με νοιάζει για το χθες
είμαστε. ξένοι.
Και ούτε ξέρω ποιός σε είχε
αγκαλιά!
Τώρα εμείς ,πάντοτε οι δυο
αγαπημένοι,
και η καρδιά μας μια πολύ
ζεστή φωλιά!!!!!

MOIAZOYN TA ΔΑΚΡΥΑ ΦΤΕΡΑ

Λες και είχανε τα δάκρυα φτερά,
κανένας δεν τα είδε που κυλήσαν,
χαθήκαν και πετάξαν μακριά,
μα ήρθαν άλλα και ξανακυλήσαν!

Και ήρθε στην καρδιά μου σπαραγμός
κοκκίνησαν τα μάτια σαν την δύση,
και όλα μου τα δάκρυα σαν φτερά
πετάγαν σαν πουλιά μέσα στη φύση!

Ξανάρθανε τα δάκρυα σαν πουλιά,
πετάξανε και φύγαν  τρομαγμένα,
μα έρχονται και φεύγουνε ξανά,
απ'την καρδιά μου μέσα, πληγωμένα!!

ΩΡΑ ΚΑΛΗ

Ώρα καλή σου μάτια μου,
φευγεις με τα όνειρά σου,
μαζί σου όμως πονηρά,
παίρνεις και την καρδιά μου!

Ώρα καλή σου αγάπη μου
σαν φεύγεις να φωνάξεις,
πως θέλεις να σε αγαπώ,
αυτό να μου προστάξεις!

Τραβάς για άλλο ουρανό,
και στο γαλάζιο κύμα,
χάθηκες μεσ' τα όνειρα
πήγες για άλλη πατρίδα!

 Εγώ θα βλέπω τα κουπιά,
στο κύμα το αφρισμένο,
και θα φωνάζω δυνατά
πως θα σε περιμένω!!!!

Η ΕΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΟΥ

Στο χωριό μου που νομίζω πιο ωραίο δεν υπάρχει,
έχει εκεί στην είσοδό του, μια πολύ παλιά Εκκλησιά.
Έξω υπάρχει ένα κτισμένο, πέτρινο εικονοστάσι,
τα καντήλια μέσα είναι, φτωχικά και όχι χρυσά!!!

Στα μανάλια της δεν έχει θέση για τρανές λαμπάδες,
μόνο καίνε τα καντήλια στου Αϊ Γιώργη την τιμή!
Δεν υπάρχουνε  ψαλτάδες ,τα ψαλτήρια είναι άδεια,
και ένας μόνο ιερέας ψέλνει πάντοτε, εκεί!!

Μα σ' αυτήν την Εκκλησία,το αισθανόμαστε μεγάλο,
του Θεού το μεγαλείο ,απ' το χρόνο τον παλιό.
όλοι ανάβουμε κεράκι, για την χάρη του Αϊ Γιώργη
και όλοι πάντα το καντήλι, το ζητάμε φωτεινό!

Με ένα  τέμπλο  σκαλισμένο, από χέρι  λαϊκό,
με εικόνες στολισμένο, δείχνει πως είναι παλιό!
Στο Δεσποτικό του θρόνο, πρόσωπο ζωγραφιστό,
για τον πρώτο το Δεσπότη, που ήρθε τότε στο χωριό!

Με σ' αυτή την Εκκλησία, βαφτισθήκαμε μικροί,
Χριστιανούς μας καμαρώσαν οι γονείς μας, μέσα εκεί.
Και άλλοι εκεί στεφανωθήκαν και εγίνανε γαμπροί,
και άλλοι αποχαιρετήσαν από κει  και την Ζωή !!!!!

ΜΕΣΑ ΑΠ 'ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ

Όλες τις θάλασσες, μονάχος γύρισα,
αγάπη  έψαχνα , παντού  μακριά,
αλλά δεν άντεξα, η βάρκα σάπισε,
και έμεινα μόνος, μες 'τα βαθιά!!!

Και που δεν έψαξα, και που δεν γύρισα
να  βρω το όνειρο ,αυτό που  ζω,
σε όλα τα πέλαγα, το αναζήτησα,
μα μες 'τα μάτια σου, ήταν τα δυο!!!

Μέσα στα μάτια σου, τον κόσμο γνώρισα
και όλα μου γέλαγαν, πολύ  γλυκά,
όμως δεν  κράτησε  αυτό το όνειρο,
λες και  το  έσβησε ,η παγωνιά!!!

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ

Έμοιαζε πλοίο δυνατό,με το όνομα Ελλάδα
και σε μεγάλες θάλασσες,πήγαινε μακριά.
Όπου και αν πήγαινε,το χθες μ'αγάπη συναντούσε
το αύριο και το προχθές,άγγιζε δυνατά!11

Και προχωρούσε στα βαθυά,σε κύματα αφρισμένα,
με τον γαλάζιο ουρανό κατάρτι στ'ανοιχτά,
και είχε για καπετάνιο της,τον λαμπερό της ήλιο
στιγμές από το παρελθόν και αμέτρητα νησιά!!!

Μα τώρα όλα άλλαξαν,βουλιάζει το καράβι,
η σιδερένια άγκυρα ,έχει σαπίσει πια!....
Κάποιοι τον ήλιο έσβησαν και πήραν το τιμόνι
την χώρα μας την μάδησαν,δεν έχει πια φτερά!!!!!

ΔΥΟ ΠΑΝΙΝΑ ΚΟΥΚΛΑΚΙΑ

Δυο πάνινα κουκλάκια,έχω κρυμένα,
μεσ'το συρτάρι σ'ένα έπιπλο παλιό
σφιχτά έχουν τα χείλη μαραμένα,
μου τάφτιαξε η μάνα σαν μωρό!!!

Σαν νιώθω η μοναξιά να με πιέζει
αβάσταχτη και να ανασάνω δεν μπορώ
τα βγάζω τότε επάνω στο τραπέζι,
τα χρονια μου τα παιδικά αναπολώ.

Δυο πάνινα κουκλάκια,έχω κρυμένα
μου φέρνουν αναμνήσεις μακρινές,
νομίζω πως μιλούν μόνο για σένα,
που τα έκανες σε άλλες εποχές!!!..

ΜΑΣΚΑ ΦΡΑΟΥΛΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ

Υλικά
250 γραμ φράουλες ώριμες
1 κουταλιά μέλι αγνό

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Αφού πλύνουμε πολύ καλά τις φράουλες τις πολτοποιούμε στο μπλέντερ και μέσα σ' αυτόν τον πολτό, βάζουμε μια κουταλιά της σούπας μέλι, και τα ανακατώνουμε πολύ καλά ,ρίχνοντας και δυο σταγόνες λεμόνι. Βάζουμε το υλικό μας σε γυάλινο βαζάκι ,και το έχουμε στο ψυγείο. Κάθε 15 ημέρες περνάμε το πρόσωπό μας μ' αυτήν την κρέμα, και την αφήνουμε ,15 λεπτά στην , επιδερμίδα μας! Μετά ξεπλένουμε το πρόσωπό μας, πρώτα με χλιαρό νερό πολύ καλά και μετά με κρύο! Αυτό πρέπει να γίνεται κάθε 15 ημέρες Είναι για τις ελαφριές ρυτίδες, για ηλικίες, από 30 μέχρι  50  χρονών, χωρίς συντηρητικά! Η κρέμα δεν κρατά πάνω από 15 ημέρες, και μπορείτε να κάνετε την μισή ποσότητα. Η κρέμα βοηθάει ακόμα πιο πολύ στα
λιπαρά δέρματα!!!!

ΠΟΙΑ ΜΟΙΡΑ

Ποιά μοίρα σκληρή τον κόσμο ορίζει:
Και γίνονται ξένοι οι φίλοι παντού!
Ποιό πάθος τρελό,τον πόνο μας κτίζει,
καρδιές να λυγίζουν,να σπάζουν το νου:

Ποιά μοίρα ζητάει,να είμαστε μόνοι,
το χθες,το παρόν,με το αύριο μαζί!
Καρδιές ραγισμένες,αφάνταστοι πόνοι
κι'οι δρόμοι μας όλοι,να είναι κλειστοί:

Ποιός φταίει που όλοι μας νιώθουμε ξένοι,
τα πλην και τα λάθη,να κάνουν σωρό!!!
Και όλη η ζωή μας,καρδιά κλειδωμένη,
κανείς δεν πιστεύει,αν πεις σ'αγαπώ!!!!

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΞΕΡΙΖΩΜΟ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ

Μεγάλωσα στα παιδικά μου χρόνια με Πόντιους.Έμεινα στο ίδιο σπίτι με ανθρώπους από τις χαμένες
πατρίδες και έμαθα την ιστορία τους και τον ξεριζωμό τους! Όσα άκουγα τότε ,έμοιαζαν σαν παραμύθι
με ωραία αρχή και τραγικό τέλος!Ιστορίες ενός ταλαιπωρημένου λαού,που όμως είχε μάθει να γελά,και
στον πόνο ακόμα!Και τι δεν άκουσα από αυτούς τους ανθρώπους και τι δεν έμαθα!!Χορούς,τραγούδια,
παραδόσεις,μαγειρέματα,και πολλά ανέκδοτα,και τους ευχαριστώ μέχρι και σήμερα
   Η πανάρχαια παρουσία,αυτού του λαού στα εδάφη του Έυξεινου Πόντου,χάνεται μέσα στο μύθο της
Αργοναυτικής Εκστρατείας!Για πολλά χρόνια οι Έλληνες του Πόντου,έζησαν και μεγαλούργησαν,ρίζω
σαν και πλούτισαν,μορφώθηκαν και δημιούργησαν τον Ποντιακό Ελληνισμό, ο οποίος  υπήρξε αξεπέ
ραστος! ¨ομως τους ζήλεψαν οι βάρβαροι και θέλησαν να ανακόψουν την πρόοδό τους,να σβήσουντην
ιστορία τους,να τους ξεκάνουν όλους!Στίφη βαρβάρων, εχθρικά και πολεμοχαρή,προσπάθησαν να ξεκ
ληρήσουν ,αυτόν τον ευλογημένο λαό,να διαγράψουν τον πολιτισμό και την δόξα τους και να τους αρ
πάξουν τα εύφορα εδάφη τους!
       Αν και ακρίτες και μαχητές οι Πόντιοι,βρέθηκαν στου χάρου την σκιά,και δοκιμάσθηκαν από χρό
νια δύσκολα και δίσεκτα!Πάνω στην ευλογημένη αυτήν γη ,που ήτα το καμάρι του Ελληνισμού,απλώ
θηκε η σκιά του θανάτου και του τρόμου,της αγωνίας και της βαρβαρότητας,της βίας και τουεξευτελισ
μου.Παντού στήθηκε ο θάνατος και η συμφορά!Σφαγές και λεηλασίες,κρεμάλες και ατιμώσεις,αρπαγι
ές και πυρκαγιές εξισλαμισμός και παιδομάζωμα,διώξιμο από τον τόπο τους!
   Μια λαίλαπα,που τα πήρε όλα ,ακόμα και τις ψυχές τους.,ένα τσουνάμι,που δεν άφησε τίποτα όρθιο
και δεν ήταν από την θάλασσα,αλλά από ανθρώπους που ήθελαν να ξεκληρίσουνε τον Πόντο! Και ο πό
νος αυτών των ανθρώπων,δεν είχε τέλος! Όσοι απέμειναν κυνηγημένοι και κατατρεγμένοι  ανήμποροι,
και σακατεμένοι,πολλοί χωρίς τις οικογένειεςέφυγαν από την Πατρίδα τους για το άγνωστο,και με πίσ
τη στο Θεό,κουβαλώντας κρυφά στα στήθια τους τις εικόνες που λάτρευαν,εφτασαν σε άλλους τόπους
και μαζί τους κουβάλησαν και τις παραδόσεις τους ,τα τραγούδια τους τους χορούς και τους θρύλους
της Πατρίδας τους και οι περισσότεροι από αυτούς έφτασαν στην μητέρα Ελλάδα!
       Ξεριζωμένοι ,ταλαιπωρημένοι,μα χριστιανοί!Πεισματάρηδες και δουλευταράδες,δεν ξέχασαν ποτέ τους ,τις χαμένες Πατρίδες ,και γι'αυτό όπου και αν κατοίκησαν,έδωσαν τα ονόματα των περιοχών του Πόντου για να μην ξεχάσουν ποτέ τον μεγάλο ξεριζωμό και τον τόπο τους!Για την γενοκτονία των πον
τίων έγραψαν και θα γράψουν πολλοί,πιο ειδικοί από μένα! Εγώ μια απλή σκιαγρφία μόνον,θέλησα να δώσω,γιατί δεν μπόρεσα ποτέ να ξεχάσω ,όσα άκουσα μικρή από τους φίλους μου τους Πόντιους!Θέλω ακόμα να δηλώσω ότι η γενοκτονία των Ποντίων ,δεν πρέπει να τιμάται,μόνο μια φορά τον χρό
νο,αλλά πάντοτε,γιατί είναι το παρελθόν μας ο Ποντιακός Ελληνισμός,είναι οι παραδόσεις μας και  αυ
τή η τραγωδία απαιτεί ιστορική δικαίωση! Ασ περπατήσουμε λοιπόν όλοι μαζί Πόντιοι και μη  στα μο
νοπάτια της μνήμης τους και ας μάθουμε την πραγματική τους Ιστορία! Γιατί όποιος λησμονεί την Ιστο
ρία του ,λησμονεί τον ίδιο του τον εαυτό και είναι καταδικασμένος σε αφανισμό! ¨οτι είμαστε σήμερα το οφείλουμε στο Χθες!!!!!

ΕΙΔΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΥΡΩ ΜΟΥ

Το τρένο που ταξίδευα, στο όνειρο έχει φύγει,
μονάχη μου παρέμεινα,σε έρημο σταθμό!
Σαν πίδακας οι μνήμες μου,χορεύουνε με θλύψη
και οι τύψεις μου ειρωνικά, με σπρώχνουν στο κενό

Είδα τον κόσμο γύρω μου, να παίρνει άλλη όψη
κα ξέγραψα τα όνειρα ,μέσα σε μια στιγμή
Νόμισα ότι βρέθηκα στου ξυραφιού την κόψη
και λίγο έλειψε να πω ,αντίο στην ζωή!!!!

Μα τώρα όλα πέρασν, γιάτρεψα τις πληγές μου,
άλλαξα τρένο και σταθμό και άλλη διαδρομή!
Μονάχη μου το πάλαιψα βρήκα τις αντοχές μου,
είναι ωραία η ζωή ,τι και αν δεν είσαι εσύ !!!!

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ

Εμοιαζε πλοίο δυνατό,με το όνομα Ελλάδα,
και σε μεγάλες θάλασσες έφευγε,μακριά
Έψαχνε πάντοτε στο χθες και το αναζητούσε
στο αύριο και στο προχθές,με δυνατά φτερά!!

Πάντα προχώραγε βαθυά σε κύματα αφρισμένα
με τον γαλάζιο ουρανό,κατάρτι στα ανοιχτά,
και είχε για καπετάνιο της,το λαμπερό της ήλιο,
στιγμές από το παρελθόν και αμέτρητα νησιά!!

Μα τώρα όλα άλλαξαν,βούλιαξε το καράβι,
και η σιδερένια άγκυρα, έχει σαπίσει πια,
κάποιοι τον ήλιο έσβησανκαι πήραν το τιμόνι
τη χώρα μας την μάδησαν δεν έχει πια φτερά!!!!

ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ

Τα μεταξένια μου φτερά είχα φορέσει
και ένα ακράτητο παλμό στον πηγαιμό,
με το ασημένιο το κλειδί,μέσα στην τσέπη,
να ανόιξω πόρτα, εκεί ψηλά στον ουρανό!

Ήταν η μόνη αποσκευή που είχα μαζί μου,
και ένας πόθος για να φτάσω πιο ψηλά,
να βρώ φεγγάρι να φωτίσω την ζωή μου
όμως τα βρήκα, όλα εκεί πολύ κλειστά

Μα είναι πάντα τα φεγγάρια φλογισμένα
δεν έχουν πόρτες να τα ανοίξεις με κλειδιά,
πίσω από πέργολες καλά είναι φυλαγμένα
θέλει σπουδές και όχι σπουδή, να πας μπροστά!

Για τον πονόλαιμο

Μια απλή συνταγή από το τετράδιο της γιαγιάς

Όταν σας πονά ο λαιμός και δεν μπορείτε να καταπιείτε το φαγητό σας, η ακόμα και την σούπα σας κάντε το εξής πρακτικό με υλικά που υπάρχουν στην κουζίνα σας!
Μέσα σε ένα μπρίκι να βάλετε τον χυμό από ένα μεγάλο λεμόνι, μία κουταλιά  ζάχαρη, και μία κουταλιά μέλι, και να τα ζεστάνετε σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να ενσωματωθούν πολύ καλά! αυτό το υγρό να το πίνετε όσο πιο ζεστό μπορείτε και καλή ανάρρωση! Σας τα γράφω όπως τα έγραφε η πεθερά μου στο τετράδιό της,!!!!!

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΜΑΝΑ

         Μάνα!
Δεν σούγραψα ποτέ μου, ένα γράμμα,
δεν σούφερα ένα δώρο, στη γιορτή,
γι'αυτό είμαι βουτηγμένος μεσ'το κλάμα,
γι'αυτό σε αναζητώ, στην προσευχή!!

Που είσαι να σε βρω να σε ρωτήσω!
για πράγματα πολλά που με πονούν,
και θέλω τώρα πια να σου μιλήσω,
για όνειρα που έκανες, να ρθουν!!..

Να μάθω για τους πόνους,της ψυχής σου
που πάντα τους κρατούσες  μακριά,
να ακούσω και τους αναστεναγμούς σου
που κράταγες βαθυά  μεσ'την καρδιά!!

Μάνα
Θα ήθελα μαζί σου,να  μιλήσω,
και να σου πω το πόσο σ'αγαπώ,
να ακούω να μουλες για τη ζωή σου,
και να σου πω αργά πως σ'αγαπώ!!

Μεγάλωσα ,μπορώ να καταλάβω
κουβέντες που μου έλεγες εσύ,
για όνειρα που είχες στην καρδιά σου
και ήταν κλειδωμένα στην ψυχή!...

Και αν πέρασαν τα χρόνια θα θυμάμαι
τα λόγια  σου ,που είχανε σκοπό,
τα δάκρυα με πνίγουν, δεν κοιμάμαι,
και θέλω να φωνάξω , σ' αγαπώ!!!!.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΕΙΣ

Φίλες και φίλοι ,καλησπέρα σας,είπα να ασχοληθώ και εγώ με κάποιες σκέψεις μου, και να σας τις
ανακοινώσω!Όλοι οι άνθρωποι στην ζωή τους έχουν κάποια προβλήματα ,ρωγμές και αδυναμίες,που
όμως πολλές φορές μπορούν να γίνουν χρήσιμες,και να στολίσουν την ζωή τους! Κάθε ρωγμή μας,
μπορεί να κάνει την ζωή μας πιο πλούσια και πιο ενδιαφέρουσα,αρκεί να μπορέσουμε να διακρίνουμε
τον τρόπο με τον οποίο η ατέλειά μας αυτή,μπορεί να ομορφήνει την ζωή μας,και την ίδια μας την ύπαρξη !Αν ο καθένας από μας μετέτρεπε τις ατέλειές του,σε κάτι χρήσιμο ,καλό και γλυκό, σίγου
ρα οκόσμος ,θα ήταν πολύ καλύτερος!!
....
ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Κάποτε μια γυναίκα κουβαλούσε νερό από μια βρύση και είχε βάλει, τα δυο της κουβαδάκια σε ένα
καδρόνι το καθένα,στην δική του πλευρά,κουβαλώντας το στην πλάτη της. Πάντοτε όμως έφτανε στον
προορισμότης ,με το ένα δοχείο γεμάτο και το άλλο μισό! Γιατί εγώ δεν φέρνω το ίδιο νερό ; Ρώτησε το δοχείο. Κοίταξε δίπλα σου!Βλέπεις λουλούδια χόρτα πρασινάδα; Εσύ τα πότισες όλα αυτά!
Άρα είσαι περισσότερο χρήσιμο και ας είσαι τρύπιο!!!Όλοι λοιπόν είναι χρήσιμοι αρκεί να το θέλουν!!
!

ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ

Σ'αγαπώ και το ξέρεις και το γράφω παντού
και αν εσύ δεν το θέλεις,με το φως του ουρανού,
γράφω σ'όλους τους τοίχους,ζωγραφίζω φιλιά,
στης καρδιάς μου τους χτύπους, σε κρατώ αγκαλιά!

Σ'αγαπώ και το ξέρεις το φωνάζω παντού,
να το ακούσουν τ'αστέρια, και εσύ μεσ'το νου,
και αυτή η λέξη για μένα,είναι πάντα γλυκιά,
και είναι μόνο για σένα ,ζωγραφιά απ΄τα παλιά!

Σ'αγαπώ και το ξέρεις,τα όνειρά μου πολλά,
τα κρατώ στην καρδιά μου σαν κομμάτια χρυσά,
και είναι όλα για σένα,μου κρατούν συντροφιά,
για αγάπη μιλάνε,με καρδιά που αγαπά!!!...

ΔΥΟ ΠΑΝΙΝΑ ΚΟΥΚΛΑΚΙΑ

Δυο πάνινα κουκλάκια έχω κρυμμένα,
μεσ'το συρτάρι σ'ένα έπιπλο παλιό,
σφιχτά έχουν τα χείλη μαραμένα,
μου τάφτιαξε η μάνα σαν μωρό!!!..

Σαν νιώθω η μοναξιά να με πιέζει
αβάσταχτη και να ανασάνω δεν μπορώ,
τα βγάζω τότε επάνω στο τραπέζι,
τα παιδικά μου χρόνια αναπολώ!.

Δυο πάνινα κουκλάκια έχω κρυμμένα
μου φέρνουν αναμνήσεις μακρινές
νομίζω πως μιλούν μόνο για σένα,
που τα έκανες σε άλλες εποχές!!...

ΤΩΡΑ ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΜΟΥ ΧΑΜΕΝΕΣ

            ΤΩΡΑ ΟΙ ΕΛΠΊΔΕΣ ΜΟΥ ΧΑΜΈΝΕΣ
                        ( Ποίημα ερωτικό)


Είναι όνειρο η αγάπη,που το κάναμε οι δυο μας
μα το φύσηξε ο αγέρας ,και τοπήγε μακριά.
Και το κόκκινο φεγγάρι,έγινε θολό και γκρίζο
σβήσανε όλλα τα αστέρια και η αγάπη ξαφνικά!.

Τώρα οι ελπίδες μου χαμένες ,
στην καρδιά μου κλειδωμένες
σκορπισμένες αναμνήσεις,
με φορτώνουν συγκινήσεις!

Κάποια μοίρα έχει ζηλέψει,τηνδική μας την αγάπη
και την έκρυψε μια νύχτα σε ένα δάσος με σκιές.
Να μην δω που έχει πάει,να μη βρίσκω μονοπάτι,
σ'ένα δρόμο να με βγάλει,με ακτίνες φωτεινές!....

ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΕΝΕ

          ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΕΝΕ

Κάποιοι λένε η αγάπη είναι πόνος
που φωλιάζει πάντα μέσα μας βαθιά.
Κάποιοι ΄λένε,η αγάπη είναι σπόρος,
που φυτρώνει,σαν λουλούδι, στην καρδιά!

Κάποιοι λένε, η αγάπη είναι πείνα,
μια ατέλειωτη ανάγκη που πονά!
Κάποιοι λένε η αγάπη είναι δίψα,
που ποτίζει το κορμί και την καρδιά!

Εγώ λέω η αγάπη, είναι λιμάνι,
να αράζεις και να ζεις εκεί γλυκά,
μονοπάτι λουλουδένιο σε μια άκρη
τριαντάφυλλο με ωραία μυρωδιά!...

ΓΕΛΑ ΠΑΛΙΑΤΣΕ

Γέλα παλιάτσε και σκόρπα χαρά
κλάψε παλιάτσε,ο κόσμος το ζητά!
Μεσ'τα κουρέλια δεν έχειςψυχή,
κρύβεις μια λύπη μα ποιος να την δει!

Γέλα παλιάτσε και κοίτα ψηλά
τα παλαμάκια, είναι πολλά!
Πάρε τα φράγκα να κάνεις το σόου
μη το ξεχάσεις πως είσαι ένας κλόουν!

Γέλα παλιάτσε και πήδα ψηλά
ψάξε για όνειρα που είναι μικρά.
Μα όταν θα σβήσει το φως στη σκηνή
Κλάψε μονάχος, σα νασαι παιδί!......

TA ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ (ΠΟΙΗΜΑ)

             ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Θυμάμαι όταν βρέθηκα μεσ'την ζωή μονάχη
και ολοταχώς προχώραγα να δίνω πάντα μάχη,
βρέθηκα μεσ'τα δύσκολα με αγκίδεςσκαλοπάτια
και είδα πως βγήκα ξαφνικά,σε δυο μονοπάτια!

Ήταν στενά και ολόιδια και στάθηκα για λίγο
να ξεδιψάσω και να ιδώ, ποιο θάπαιρνα να φύγω,
για να μπορέσω να βρεθώ ,σε ξέφωτο λημέρι
όπου γελάει η Άνοιξη,σαν την χαιδεύει τ'αγέρι!

Κουράστηκα να σκέφτομαι και απόφαση δεν πήρα
μα ήρθε τότε μόνη της και μ'έσπρωξε η μοίρα,
στο ένα το πιο δύσκολο ,δύσβατο μονοπάτι
που είχε αγκάθια αγκυλωτά,στο κάθε σκαλοπάτι!

Να ήταν αλήθεια πιο καλό,το άλλο μονοπάτι;
μα η μοίρα μου το στέρησε,θαρείς μ'είχε γινάτι!
Η θα ήτανε χειρότερο από αυτό που πήρα
και θάπρεπε "ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ"να πω σ'αυτή την μοίρα;....

Το ποίημα γράφτηκε για μια παραπονεμένη από την
ζωή της φίλη μου!

Αγαθή Παπαδοπουλου Λαϊου

Aπόσπασμα από το βιβλίο που γράφω αυτή την εποχή

Ο τίτλος του βιβλίου θα είναι !

ΜΙΑ ΖΩΉ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΎΘΙ

Εκείνη τον κοίταζε με μια έκφραση απορίαςστο πρόσωπό της
για όσα της έλεγε,γιατί πράγματι είχε χάσει τηνευτυχία για πολ-
λά χρόνια και δεν φανταζόταν ποτέ ότι μπορούσε να την ξαναβ-
ρεί! Τότε του είπε.
      " Ξέρεις ποια είναι η διαφορά ανάμεσά μας Ανέστη; Εσύ τα
βλέπεις όλα αλλιώς γιατί δεν πόνεσες ποτέ σου και μπράβο σου,
ενώ εγώ έχω κλείσει τον πόνο μου,σε ένα ξεχωριστό σημείο της
καρδιάς μου και όταν θέλω τον ξεκλειδώνω και τότε είναι που μι
λώ μαζί του!Αν γνώριζες πόσες φορές ,ζήλεψα τους ανθρώπους
που έχουν την άνεση να κάθονται και να θαυμάζουν,τα μαγεμένα
ηλιοβασιλέματα,χωρίς να σκέπτονται το αύριο,γιατί τα έχουν όλα
ενώ εγώ δεν μπορώ  ούτε να τα φωτογραφήσω; Ακόμα και αυτό
που είναι δωρεάν,δεν μπόρεσα να το χορτάσω τόσα χρόνια!...
     "Απειρες φορές έπιασα τον εαυτό μου,να μοιάζει σαν παιδί που
παίζει μόνο του στην παραλία,ενώ τεράστια κύματα αλήθειας,βρί
σκονται μπροστά του!..........

Χρόνια πολλά!

Χρόνια πολλά και καλά σε όλους!

ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ

Πήλινγκ με αγνά υλικά.
Χρησιμοποιούμε λάδι καλής ποιότητος
με χοντρή ζάχαρη και κάνουμε ένα παχύ
ρευστο μείγμα.! Μ'αυτό τρίβουμε για λίγο
το πρόσωπό μας,το αφήνουμε να σταθεί
για δυο λεπτά και μετά το ξεπλένουμε,πρώ
τα με χλιαρό νερό και ύστερα με κρύο.Ανα
νεώνει την επιδερμίδα.Προσοχή,να μην χρη
σιμοποιηθεί ,σε πολύ χαλαρωμένες επιδερμί
δες, δεν βοηθάει.Το ίδιο υλικό μπορεί να χρη
σιμοποιηθεί για τις σκληρές φτέρνες και τους
σκληρούς αγκώνες.

ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Ποτέ δεν πείραξα κανένα,
μεσ'την ζωή μου τη μικρή
όλα τα έδωσα με αγάπη,
ότι κρατούσα στην ψυχή!
Τώρα γυρνάω και κοιτάζω,
πιο πίσω μεσ'το παρελθόν
και βλέπω όλα μου τα λάθη,
και ας μη υπάρχουν, στο παρόν.

Όλοι οι φίλοι,που έχω κάνει
και τους βοήθησα πολύ,
τώρα μακριά μου έχουν πάει
χαθήκαν όλοι, απ'την ζωή!
Εγώ γυρνώ στο παρελθό μου
και στην ζωή μου αναμετρώ,
τα πόσα λάθη έχω κάνει
για ένα τίμημα ,μικρό!.....

Eυχές για το Πασχα

Για τις άγιες ημέρες του Πάσχα, εύχομαι σε όλους
τους Γρεβενιώτες" ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ"και πολύ
Αγάπη.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ!
Αγάπη είναι να δίνεις το μισό ψωμί στο
φτωχό στη χήρα και στο ορφανό!.
Αγάπη είναι, να ντύνεις με ρούχο ζεστό
στον διπλανό σου τον γυμνό.
Αγάπη είναι,να έχεις μια ζεστή αγκαλιά
για τον κατατρεγμένο,τον ανήμπορο και
τον άρρωστο......
Αγάπη είναι,να είσαι μελίχιος,να είσαι σεμνός
και πάνω απ'όλα άνθρωπος!
Αγάπη σημαίνει να ξεχάσεις το εγώ και να θυ
μάσαι το εμείς!
Αγάπη είναι να χαιρετάς, ακόμα και το σύννεφο
τον αέρα και την βροχή!
Αγάπη είναινα χαμογελάςακόμα και στις κόκκινες
παπαρούνες και να λες αξίζει να ζω και να αγαπώ
Αγάπη είναι να μην ξεχνάς ποτέ τους στίχους του
μεγάλου μας ποιητού Κωστη Παλαμά
"Συχνά τα στήθη εκούρασα,ποτέ την καλοσύνη
αγάπα για να ζήσεις, ζήσε για να αγαπάς!' 

Σε αγαπώ και το ξέρεις

Σ'αγαπώ και το ξέρεις
και το γράφω παντού,
και αν εσύ δεν το θέλεις
με το φως του ουρανού,
γράφω σ' όλους τους τοίχους
ζωγραφίζω φιλιά,
στης καρδιάς μου τους χτύπους,
σε κρατώ αγκαλιά.

Σ'αγαπώ και το ξέρεις
το φωνάζω παντού,
να το ακούσουν τα αστέρια
οι ζωγραφιές του ουρανού
αυτή η λέξη για μένα
είναι πάντα γλυκιά
και είναι μόνο για σένα
ζωγραφιά από παλιά.

Σ'αγαπώ και το ξέρεις
τα όνειρά μου πολλά
είναι μεσ'την ψυχή μου
σαν κομμάτια χρυσά
και είναι όλα για σένα,
μου κρατούν συντροφιά
για αγάπη μιλάνε
σε καρδιά που αγαπά!...


 

Απόψε το φεγγάρι, (απόσπασμα)

Απόψε το φεγγάρι
τα κόκκινα φοράει
και στήνει ένα χορό
στον ουρανό!
Μαζί μ' όλα τα αστέρια
στης νύχτας τα λημέρια
ζητά να πλησιάσει το Θεό!....


Μα εμένα η καρδιά μου
ψάχνει για τα όνειρα μου
που σκόρπισαν μια νύχτα
σκοτεινή!
Νύχτα χωρίς φεγγάρι
γεμάτη απο σκοτάδι
γι' αυτό είμαι βουτηγμένη
στη σιωπή!...

...........................................................

Άνοιξη η κυρά των λουλουδιών, (απόσπασμα)

Στο μήνα Μάρτη έρχεται, φορώντας τα καλά της

με καταπράσινο μαντό δείχνει την ομορφιά της

καρφίτσα έχει στο πέτο της, της Παναγιάς τον κρίνο

σαν πίνακας ζωγραφικής, γύρω της το τοπίο!

Και όπως είναι αρχόντισσα πάντα λουλουδισμένη

άνοιξη την φωνάζουνε και είναι ευτυχισμένη

ακόμα και οι σκληρές καρδιές, μπροστά της γονατίζουν

και δεν μπορουν να αντισταθούν,τα μέσα τους λυγίζουν.......

Αποσκευή

Ποίημα από το βιβλιο ΕΡΩΤΙΚΟΣ ΜΑΙΟΣ της Αμφικτιονίας Ελληνισμού Βορείου Ελλάδος

Αποσκευή

Στην αγκαλιά μου το βιολί

Το δαντελένιο

Και έναν ψέυτικο μισόσβηστο φακό

Και είχα στα χέρια ένα κλειδί

φρεσκοκομμένο

Μια πόρτα να'χα μια αγάπη να χωθώ.

Πάθος η μόνη αποσκευή

Μεσ το ταγάρι

Και ερμητικά το εμείς και εσύ και εγώ κλειστό.

Δεν έχουν πόρτες τα φεγγάρια τα κρυμμένα

Διάλεξες λάθος τα ασημένια τα κλειδιά

Πίσω απο πέργκολες καλά είναι φυλαγμένα

Θέλεις σπουδές και όχι σπουδή, για τα βιολιά.

Ένα παραμύθι για τον ήλιο που παντρέυτηκε την Σελήνη

*Για να μαθαίνουν οι νεότεροι την πρακτική σοφία των προηγουμένων γενεών.

Ο Ηλιος παντρέυτηκε την σελήνη και την αγαπούσε πολύ. Όμως την ζήλευε και δεν την άφηνε ποτέ να βγει έξω από το παλάτι τους. Αλλά εκείνη ήθελε να βγαίνει και περίμενε πότε θα πάει εκείνος στο κηνύγι για να μπορέσει να ξεφύγει. Έτσι όταν ο ήλιος πέρναγε πίσω από το βουνό και δεν φαινόταν πια οι ακτίνες του, τότε η σελήνη έβαζε το πέπλο της και έβγαινε κρυφά να χαρεί τον κόσμο. Μα όταν ο ήλιος γύριζε από το κηνύγι του και έστελνε τις λαμπερές του ακτίνες, εκείνη πήγαινε στο παλάτι τους και έτσι ζούσαν πάντα καλά.

ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΦΕΓΓΑΡΙ

Ο Ήλιος επαντρέυτηκε και πήρε το φεγγάρι 

Και κάλεσε στο γάμο του συμπέθερους τα αστέρια.

Τα σύννεφά τους έστρωσε ,στρώματα να καθήσουν

και έβαλε προσκέφαλο ,τις ράχες να ακουμπήσουν.

Και για τραπέζια έβαλε απ΄τους κάμπους τα λουλούδια

Τους έβαλε φαί να φαν, κρέατα από μοσχάρια

κρασί τους έδοσε να πιούν, θάλασσες και ποτάμια.

Μα απ'όλα τα άστρα του ουρανού ο αυγερινός δεν ήρθε

Και μόνο στο ξημέρωμα ο Αυγερινός εφάνει.

Φέρνει τον ύπνο ζωντανό στα νιόγαμπρα πισκέσι

Φέρνει και στους συμπέθερους λυχνάρι, να τους φέξει

Να φύγουν για τα σπίτια τους, τα νιόγαμπρα, νυστάζουν!  

Το ποίημα έχει μεταφορική σημασία!!!!!!

Φέρε μου πίσω τον ήλιο (απόσπασμα)

Φέρε μου πίσω τον ήλιο

να φωτίσει την σκιά μου

το φεγγάρι της μορφής σου

να αντικρύσω στα όνειρά μου!

Στάξε μέσα μου την φλόγα

να ζεστάνει την ψυχή μου

χάρισέ μου κάθε ώρα

την αγάπη στην ζωή μου!

Μπάλωσέ μου τις πληγές μου

με κλωστές που είναι χρυσές

Μήπως βρω τις αντοχές μου

τις ελπίδες τις γλυκές!.....

Ένα παιδί ψάχνει το δρόμο

Κάποιο παιδί ψάχνει για δρόμο

ιδανικό χωρίς παγίδες

Μα βουρκωμένο απ' τον πόνο

χάνει απ΄ το χάρτη τις ελπίδες!

Ποιος είναι αυτός που θα του δώσει τις χαρές;

Ποιος έχει δύναμη για να του δείξει δρόμο;

Ποιο μονοπάτι, είναι δίχως πυρκαγιές!

να πάει το παιδί με δίχως φόβο"!

Το ποίημα έχει μόνο την πρώτη και την τελευταία στροφή!.

Ένας γέρος στο Γηροκομείο

Στου γηροκομείου την αυλή πάνω σε ένα παγκάκι

κάθεται ολομόναχο θλιμμένο γεροντάκι.

Σκέπτεται όσα πέρασε όλα αυτά τα χρόνια,

και νιώθει πως κατάντησε, μέσα στην καταφρόνια

Με την γυναίκα του ήταν πάντοτε ευτυχισμένοι

μαζί οι δυο τους δούλευαν και ήταν αγαπημένοι.

ποτέ τους δεν εχόρτασαν, να κάνουνε δουλειά

για τα παιδιά τους δούλευαν να ζήσουνε καλά.

Οι δυο τους καμαρώνανε που τα παιδιά μορφώναν

οικονομίες κάνανε και έτσι τα μεγαλώσαν.

Κάνε κουράγιο Αγγελική μέχρι να τελειώσουν

είναι απ΄ τα καλά παιδιά θα μας το ανταποδώσουν.

Τα δυο αγόρια σπούδασαν εις την Αμερική

κάνανε οικογένεια και μείνανε εκεί.

Και από την στεναχώρια της και πριν περάσει χρόνος,

πέθανε η Αγγελική και έμεινε ο γέρος μόνος.

Ζήτησε με τα αγόρια του να πάει ο καημένος

θυμάται τι του γράψανε και είναι φαρμακωμένος.

Πατέρα πολλά μας έκανες και σε ευχαριστούμε

μα είναι δύσκολο εδώ με γέροντες να ζούμε.

Και ο γέρος τους απάντησε, να έχετε την ευχή μου

εγώ θα βρω μία γωνιά στο άλλο το παιδί μου.

Γι' αυτό και το ανάφερε στην κόρη του μια μέρα,

μα εκείνη του απάντησε, δεν γίνεται πατέρα!

Σπίτι μεγάλο έχουμε μα δεν χωράμε όλοι.

Τα μέτρα που περίσσευαν τα κάναμε σαλόνι.

Τι και αν ο γέρος ήθελε να είναι με τα παιδιά του

και να κρατά τα εγγόνια του, μέσα στην αγκαλιά του!

Βρέθηκε ολομόναχος σε ένα Γηροκομείο

έχοντας την Αγγελική στο νου και στην ψυχή του.

Και κάποια μέρα το πρωί με πρόσωπο θλιμμένο

στου Γηροκομείου την αυλή, τον βρήκαν πεθαμένο!......

Το ποίημα είναι εμπνευσμένο, από μια αληθινή ιστορία ενός

οικογενειακού μας φίλου ο οποίος έκανε πολλά για τα παιδιά του

αλλά αυτά τον περιφρόνησαν και κατέληξε μόνος και πονεμένος

σε ένα Γηροκομείο χωρίς να τον επισκεφτεί κανένα από τα παιδιά του

και πέθανε περισσότερο από την στεναχώρια του.

Η Μακεδονία μας

Κομμάτι γης Ελληνικής είναι η Μακεδονία

που οι Σκοπιανοί παλεύουνε να πάρουν με μανία,

θέλουν να ονομάσουνε δική τους μια πατρίδα

που για όλους εμάς τους Έλληνες έγραψε ιστορία.

Αυτό το κράτος φάντασμα θέλει το όνομά της

μα οι Μακεδόνες μάχονται πιστοί στο πρόσταγμά της,

να πείσουν όλους τους λαούς ότι η Μακεδονία

ήταν και θα' ναι Ελληνική με βούλα και σφραγίδα.

Αυτή την Γη την όμορφη που γίγαντες γεννάει

που η δόξα του Αλέξανδρου κοντά μας τριγυρνάει 

θα την κρατήσουμε αγκαλιά με αγάπη και λατρεία

και δεν θα επιτρέψουμε να αλλάξει η Ιστορία......

Η πατρίδα μας

Έμοιαζε πλοίο δυνατό

με το όνομα Ελλάδα

και σε μεγάλες θάλασσες

πήγαινε μακριά.

Και προχωρούσε στα βαθιά

σε κύματα αφρισμένα

με τον γαλάζιο ουρανό

κατάρτι στ' ανοιχτά.

Μα σήμερα όλα άλλαξαν

βουλιάζει το καράβι

η σιδερένια άγκυρα

έχει σκουριάσει πια.

Κάποιοι τον Ήλιο έσβησαν

και πήραν το τιμόνι

την χώρα μας την μάδησαν

δεν έχει πια φτερά!....

Της νύχτας τα όνειρα μου

Της νύχτας τα όνειρά μου

τα ράγισες καρδιά μου,

και τα' κανεςκομμάτια

από γυαλί.

Σαν έφυγες μακριά μου

μου πήρες την χαρά μου

γι' αυτό είμαι βουτηγμένη στην σωπή.

 

Αλλά εγώ καρδιά μου

αυτά τα όνειρά μου

κομμάτια ραγισμένα

τα κρατώ!.....

Ραγισμένος Καθρέφτης

Ραγισμένος καθρέφτης

με σπασμένο γυαλί

είναι τώρα η καρδιά μου

γιατί λείπεις εσύ.

Τα γυαλιά σκορπισμένα

τα μαζεύω σωρό

για να τα΄χω καρδιά μου

επειδή σ' αγαπώ........

Πως Περάσανε τα Χρόνια

Πως περάσανε τα χρόνια

δεν κατάλαβα,

πως γκριζάραν τα ξανθά μου

τα μαλλιά,

πως με τύλιξαν οι πόνοι 

δεν το ένιωσα,

πως τα όνειρα γινήκανε

θολά.....

Βάλια Κάλντα

Για όσους δεν έχουν πάει στη ΒΑΛΛΙΑ ΚΑΛΝΤΑ θα σας ξεναγήσω με ένα ποίημά μου:

Εσύ επισκέπτη που αγαπάς να δεις βουνοκορφές,

και αρέσκεσαι να βρίσκεσαι σε απότομα φαράγγια

για να μπορείς να συναντάς γλυκές διαδρομές,

Στην Πίνδο έλα για να δεις,εκεί την Βάλλια Κάλντα.

Θα βρεις ψηλά πανέμορφημια όμορφη κοιλάδα,

που είναι γεμάτη με οξιές, με πεύκα στις πλαγιές,

με ρόμπολα αιωνόβια και ορμητικά ποτάμια΄

τον κήπο  τον βοτανικό στης Πίνδου τις κορφές.

Μία κοιλάδα πράσινη με ενός πετάλου σχήμα,

βρίσκεται εκεί πανέμορρφη, σαν νύφη στολισμένη

γεμάτη με αγριολούλουδα, παράξενη χλωρίδα

που όλα τηνστολίζουνε και είναι ευτυχισμένη.

Λουλούδια που μυρίζουνε,και πανσεδάκια ωραία

κόκκινα κρίνα, ρουμπινί, της δίνουν ομορφιά,

οι μαυροπεύκες οι ψηλές βουίζουν στον αγέρα

και στήνουνε όλα μαζί σαλόνι με αρχοντιά.

Εκεί και οι Δρακόλιμνες που αποτελούν τον μύθο

με δράκους που είχαν κέρατα, φεγγάρια στα καπούλια,

μα κι' αν τα χρόνια πέρασαν και όλα κάνουν κύκλο

μείνανε εκεί περίφανες με τάπα και με βούλα.

Για χρόνια απροσπέλαστες σήμαρα είναι γνωστές

και μεσ' τα καθαρά νερά Τρίτωνες τριγυρίζουν,

λίμνες που μοιάζουν Αλπικές με εικόνες μαγικές

και τους τουρίστες με χαρά μπορούν να μαγνητίζουν.

Και εκεί στο Αρκουδόρεμα στα λαμπερά νερά

πολλές φορές θα συναντάς την καφετιά αρκούδα,

και θα την βλέπεις με χαρά εκεί να κολυμπά

να κάνει και πηδήματα, να δίχνει και φυγούρα.

Και σαν οι χείμαροι ορμούν και δυνατά βουίζουν

αλλάζουνε διαδρομή και παίρνουν άλλο δρόμο,

κυματιστοί, κατάλευκοι, νομίζεις πως μουγκρίζουν

και φτάνουνε ορμητικά στον ποταμό ΑΟΩ.

Εσύ τουρίστα των βουνών έλα στην Βάλια Κάλντα

έλα να δεις τις ομορφιές, τις λίμνες, τα ποτάμια,

μεσ' τις πανύψηλες κορφές στα πεύκα, στα φαράγγια

για μια βουνίσια μυρωδιά, μεσ' την ζεστή κοιλάδα.